Στην κορυφή της Ευρώπης ο καθηγητής Γαστρονομίας της Ανώτερης Σχολής ΑΚΜΗ στη Χαλκίδα Ιάκωβος Απέργης, με βράβευση από το CEUCO στην Ισπανία
Μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή για την ελληνική γαστρονομία αλλά και για την εκπαιδευτική κοινότητα της Ανώτερης Σχολής ΑΚΜΗ στη Χαλκίδα καταγράφηκε στην Ισπανία, όπου ο καθηγητής του Τομέα Γαστρονομίας Ιάκωβος Απέργης ανακηρύχθηκε «Ευρωπαίος Σεφ 2025» από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Οινοποιών και Γαστρονομίας.
Η διάκριση αυτή αποτελεί αναγνώριση της επαγγελματικής του πορείας και της δημιουργικότητάς του, καθώς ξεχώρισε ανάμεσα σε κορυφαίους επαγγελματίες της ευρωπαϊκής σκηνής. Για την Ανώτερη Σχολή ΑΚΜΗ, η βράβευση επιβεβαιώνει το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που προσφέρει, καθώς άνθρωποι όπως ο Απέργης μεταφέρουν στους σπουδαστές όχι μόνο τεχνικές γνώσεις, αλλά και πρότυπα επαγγελματικής ακεραιότητας και κοινωνικής προσφοράς.
Πίσω όμως από τον τίτλο του «Ευρωπαίου Σεφ 2025» βρίσκεται μια διαδρομή που έχει καθοριστεί από βαθιά προσωπικά κίνητρα και μια σταθερή δέσμευση απέναντι στον άνθρωπο. Στις κουζίνες του Γενικού Νοσοκομείου Τζανείου, όπου υπηρετεί εδώ και δύο δεκαετίες και από το 2014 είναι υπεύθυνος των μαγειρείων, ο Ιάκωβος Απέργης έχει καταφέρει να αλλάξει ριζικά την εικόνα του νοσοκομειακού φαγητού. Με έμπνευση, αφοσίωση και διάθεση να προσφέρει, διαμόρφωσε ένα μοντέλο μαγειρικής φροντίδας που δίνει στον ασθενή μια μικρή αλλά καθοριστική ανάσα αξιοπρέπειας μέσα στις δύσκολες συνθήκες της νοσηλείας.
Ο ίδιος σε συνέντευξή του στο Cibum έχει δηλώσει ότι στόχος του δεν είναι απλώς η παρασκευή ενός γεύματος, αλλά η διαμόρφωση μιας εμπειρίας που θα κάνει τον ασθενή να νιώσει, έστω για λίγο, ότι βρίσκεται στο σπίτι του. Προσαρμόζει καθημερινά το μενού ανάλογα με την κλινική και, όταν χρειάζεται, ακόμη και ανάλογα με τον κάθε ασθενή. Δίνει έμφαση στη μορφή και την υφή του φαγητού, μετατρέποντας πιάτα γνώριμα αλλά άχρωμα σε οικείες, απολαυστικές εκδοχές που «ξεγελούν» το μάτι και διατηρούν την αξία της διατροφικής θεραπείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το μπιφτέκι ψαριού, μια δημιουργία που έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής μέσα στο νοσοκομείο και καταφέρνει να αντικαταστήσει το παραδοσιακό βραστό ψάρι που συχνά αποφεύγουν οι ασθενείς.
Η σχέση του με το Τζάνειο έχει και προσωπική ρίζα. Ο ίδιος έχει αναφέρει ότι η μητέρα του, που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο λίγο πριν τον θάνατό της, παραπονιόταν συνεχώς για το φαγητό. Εκείνος της μαγείρευε από το σπίτι, όπως κάνουν πολλοί συγγενείς ασθενών. Η εμπειρία αυτή αποτέλεσε αφετηρία της δέσμευσής του να προσφέρει κάτι καλύτερο σε όσους βρίσκονται σε αντίστοιχα δύσκολες στιγμές. «Θέλουμε το φαγητό να γίνει ευχάριστη εμπειρία για τον ασθενή και όχι υποχρέωση του συγγενή», έχει πει χαρακτηριστικά.
Δείτε το βίντεο:
Η δράση του επεκτείνεται πέρα από τη μαγειρική καθημερινότητα του νοσοκομείου. Με την υποστήριξη δωρεών, έχει ενισχύσει την κουζίνα με εξοπλισμό και πρώτες ύλες, ενώ προσκαλεί συχνά γνωστούς σεφ να μαγειρέψουν για τους ασθενείς και το προσωπικό. Παράλληλα, καλεί μαθητές των σχολών όπου διδάσκει, προσφέροντάς τους την ευκαιρία να γνωρίσουν μια διαφορετική διάσταση της γαστρονομίας, αυτή της προσφοράς και της κοινωνικής ευθύνης.
Οι παρεμβάσεις του στο Τζάνειο περιλαμβάνουν εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού, ανανέωση του μενού και υιοθέτηση πρακτικών που θυμίζουν περισσότερο σύγχρονο επαγγελματικό χώρο υψηλής γαστρονομίας παρά νοσοκομειακή κουζίνα. Με οδηγό, όπως ο ίδιος λέει, «την τρέλα και τον έρωτα για τη δουλειά», έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου η φροντίδα εκφράζεται μέσα από κάθε πιάτο. Η χαρά του όταν επιστρέφουν άδειοι οι δίσκοι των ασθενών είναι για εκείνον η μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στην πορεία του, ο Απέργης επιμένει ότι τα εμπόδια λειτούργησαν ως κίνητρο. Η «δράση που φέρνει αντίδραση», όπως λέει, ήταν τελικά αυτή που τον οδήγησε σε ανθρώπους που πίστεψαν σε εκείνον και συνέβαλαν στην υλοποίηση των στόχων του. Σήμερα, η διάκριση από το CEUCO έρχεται να επιβεβαιώσει μια διαδρομή που συνδυάζει τεχνική αρτιότητα, δημιουργικότητα και κοινωνικό ήθος.
Το έργο του στο Τζάνειο αλλά και η προσφορά του στην εκπαίδευση νέων επαγγελματιών δημιουργούν μια εικόνα σεφ που ξεπερνά τα όρια της υψηλής γαστρονομίας. Στην περίπτωση του Ιάκωβου Απέργη, η κουζίνα γίνεται χώρος φροντίδας, αξιοπρέπειας και ελπίδας. Και η διεθνής βράβευσή του λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι η αριστεία δεν βρίσκεται μόνο στη γεύση, αλλά και στον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από αυτήν.