Είμαι 24 χρόνια παντρεμένος με δύο παιδιά, 19 και 17 ετών. Πριν από 5 χρόνια γνώρισα μια κοπέλα με την οποία, μέσα στο διάστημα αυτό, ανακαλύψαμε ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Ελεύθερη αυτή όταν γνωριστήκαμε, παντρεύτηκε στο μεταξύ, αλλά η μεταξύ μας αγάπη γίνεται μεγαλύτερη όσο περνά ο καιρός.
Δεν θέλω να διαλύσω την οικογένειά μου. Αγαπάω τη γυναίκα μου και πολύ περισσότερο τα παιδιά μου αλλά κάθε μέρα νιώθω ότι θέλω να είμαι συνέχεια, να ζω με την άλλη κοπέλα και να ζήσω μια δεύτερη ζωή. Περνάω πολύ ωραία μαζί της, νιώθω φανταστικά, έχουμε υπερβολικά πολλά κοινά, είναι κάτι σαν ο θηλυκός εαυτός μου και τ’ αντίθετο. Ούτε αυτή θέλει να χαλάσω αυτό που έχω όσο κι αν στενοχωριέται που δεν είμαστε μαζί.
Όσο κι αν το ‘παλεύουμε’ με αυτή την παράλληλη ζωή, η αμοιβαία αγάπη μεγαλώνει σε σημείο που να επιθυμούμε να κάνουμε παιδί δικό μας! Η απόλυτη τρέλα βέβαια και το τέλειο μπέρδεμα εκατέρωθεν αλλά, για άλλους λόγους. Αυτό θα της έδινε μια αφάνταστη χαρά στη ζωή της (δεν έχει παιδιά τώρα).
Εγώ που είμαι/ήμουν ακραία συντηρητικός σε τέτοια θέματα έχω φτάσει να το θέλω!
Φυσικά δεν εννοούμε να χωρίσουμε για να ζούμε μαζί και με το παιδί που θέλουμε, αλλά στις υπάρχουσες σχέσεις μας! Ναι είμαστε θεότρελοι αλλά εδώ έγκειται και η απόγνωσή μου… Θα μου πείτε να επικρατήσει η λογική αλλά τα αισθήματά μας είναι πολύ δυνατά…
Δεν θέλω να στενοχωρήσω τη γυναίκα μου γιατί την αγαπώ, δεν θέλω να ‘τρελάνω’ τα παιδιά μου που μ’ έχουν ως πρότυπο πατέρα αλλά… ανακάλυψα τη γυναίκα που ίσως έπρεπε να είχα γνωρίσει πρώτη πριν από 25 χρόνια!
Τι λένε οι ειδικοί εδώ λοιπόν; Κι επίσης, πως μπορούμε να ‘στριμώξουμε’ όλα τα παραπάνω σε μια κατάσταση που να μην έχω τύψεις από οποιαδήποτε πλευρά;
Νίκος
Απαντάει η Σύμβουλος Σχέσεων κυρία Βίκυ Κάουλα
Αγαπητέ φίλε,
Η κατάσταση που βιώνεις ομολογώ ότι είναι περίπλοκη. Κατανοώ ότι έχεις έντονα συναισθήματα για την κοπέλα που σχετίζεσαι, αλλά και για τη γυναίκα σου, με την οποία είσαι 25 χρόνια παντρεμένος. Σίγουρα, όμως, δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις. Μόνο εσύ θα κρίνεις πώς θα πορευτείς.
Χρειάζεται να προσπαθήσεις να δεις τα πράγματα αποστασιοποιημένος όσο γίνεται και να αναλογιστείς τις συνέπειες της όποιας απόφασής σου.
Από τη μια μεριά είσαι σε έναν γάμο πολλά χρόνια, έχεις μια καλή σχέση με τη σύζυγό σου (υποθέτω αφού λες πως της αγαπάς), αλλά δεν είσαι ερωτευμένος μαζί της πια. Έχεις αισθήματα γι’ αυτήν και δεν θέλεις να διαταράξεις τις ισορροπίες σας. Επίσης, η σχέση σου με τα παιδιά σου είναι καλή και μετράει πολύ για σένα.
Από την άλλη είσαι σε μια σχέση με μια κοπέλα που φαντάζει ιδανική για σένα, χωρίς όμως η σχέση σας να έχει δοκιμαστεί στην καθημερινότητα και την τριβή και φθορά που αυτή επιφέρει. Η σχέση σας μετρά κάποιες ώρες που ξεκλέβετε ο καθένας σας από τη «φανερή» ζωή του.
Έχετε και οι δύο αποδεχτεί ότι δεν θα προχωρήσετε «μαζί» μόνοι σας, δεν θα επιδιώξετε να έχετε μια σχέση χωρίς περιορισμούς, αλλά θα είστε «μαζί» παράλληλα με τη «φανερή» σχέση σας. Γι’ αυτό άλλωστε και η Μύρινα προχώρησε σε γάμο, παρά το ότι ήσασταν μαζί καλά. ‘Ετσι ίσως βρίσκεστε με τους ίδιους όρους στη σχέση σας και κανείς από τους δυο σας δεν έχει παραπάνω απαιτήσεις από τον άλλο.
Θα πρέπει να αναλογιστείτε ότι αυτού του είδους η σχέση, με όλους τους περιορισμούς της, μελλοντικά υπάρχει η πιθανότητα να μην σας καλύπτει ή να μην καλύπτει τον έναν από τους δύο. Επί του παρόντος ό,τι ο καθένας σας δεν έχει στη «φανερή» του σχέση το καλύπτει μέσω της δικής σας σχέσης και ίσως με αυτόν τον τρόπο να παίρνετε και δύναμη και να μπορείτε να είστε πιο καλά και με τους άλλους συντρόφους σας.Όμως, απαιτεί πολλή δύναμη για να μπορέσετε να συνεχίσετε αυτήν την παράλληλη ζωή και το πιθανότερο είναι να κουραστείτε.
Σχετικά με το να κάνετε ένα παιδί δικό σας σκεφτείτε πολύ προσεκτικά, γιατί κάτι τέτοιο αφορά και το παιδί που δεν έχει επιλογή και θα βρεθεί σε μια κατάσταση μπερδεμένη που εσείς και η Μύρινα θα του επιβάλλετε. Θα είναι ένα παιδί που θα το μεγαλώνει ένας πατέρας που δεν θα είναι ο βιολογικός του πατέρας (αφού δεν σκοπεύετε να είστε μια οικογένεια αφού χωρίσετε), εσείς ο βιολογικός του πατέρας θα το βλέπετε ελάχιστα και ως «ξένος», η δε μητέρα του θα βασίσει τη σχέση της με το παιδί της σε ένα πολύ βασικό ψέμα. Και αν στο μέλλον δεν είστε μαζί;
Σκεφτείτε όσο πιο αποστασιοποιημένα μπορείτε την κατάσταση και αποφασίστε πώς θα προχωρήσετε.
Για όποια περαιτέρω βοήθεια είμαι στη διάθεσή σας.
Βίκυ Κάουλα
Life & Business Coach
Σύμβουλος Διαπροσωπικών Σχέσεων
Προσωπικής Ανάπτυξης & Ενδυνάμωσης
Εκπαιδεύτρια Διαζυγίου