Ειμαι 21 ετων ,εμεινα κατα τυχη εγκυος ,το μαθα καπως αργα ,οταν ημουν 3μηνων και κατι, οποτε δεν ηθελα να το ριξω.Ουτε η γονεις μου ηθελαν και ουτε θελουν κατι τέτοιο, γιατι θελουν το καλο μου. Ο »πατερας »του παιδιου ,οταν το εμαθε ελεγε πως θα παμε γυναικολογο και πως θελει να μιλησει με τους δικους μου ,και ,και…τελικα εμεινε στα αυγα του. Το μονο που ειχε καταφερει εκεινη την μερα ηταν να με κανει κομματια , λεγοντας μου να το ριξω και οτι δν μπορει να χει τέτοιες ευθυνες (γιατι ειναι μικρος ακομα ) και εχει κι αλλες υποχρεωσεις.
Μετα απο κατι μερες ,τις οποιες ουτε φωνη -ουτε ακροαση, μου στελνει μηνυμα λεγοντας “ποιον πας να κοροιδεψεις , και δεν εισαι εγκυος και αν ησουν θα μου ελεγες να ρθω να μιλησουμε και να παμε στον γυναικολογο”.
Άλλη μια φορα που με εκανε χαλια (ειμαι κ αρκετα ευαισθητη κιολας) .
Ο μονος που μπορουσε να του κοψει το βηχα ηταν ο πατερας μου ,τον πηρε τηλεφωνο και μιλησανε (γιατι δεν θα ερχοταν ) και ετσι εδω και ενα μηνα εχω ησυχια . Τωρα παω στους 6 μηνες και δεν ξερω ακομα τι να κανω με αυτην την κατασταση και μου χει ξεκαθαρισει οτι δεν θελει να ξερει τιποτα για το παιδι ,ουτε να το γνωρισει , ομως ο πατερας μου θελει να παρει τουλαχιστον το επιθετο του και τιποτα αλλο. Εγω θα τον ηθελα διπλα μου ,αλλα αφου με κανει χαλια ,πιστευω καλυτερα ετσι , αλλα σκεφτομαι οτι μπορει να με μισησει το παιδι (αν και ειναι νωρις ) και με επηρεαζει και το γεγονος το οτι μετα θα ειμαι μονη μου και σιγουρα δεν θα με θελει κανενας αφου θα χω παιδι . Πιστευω να μην σας ζαλισα ,περιμενω την γνωμη σας με το παραπανω θεμα , αν εκανα καλα που το κρατησα και οτι αλλο πιστευετε εσεις να μου πειτε.
Νάντια