Το δικό της “αντίο” θέλησε να πει η Καλομοίρα στην Μαριάννα Βαρδινογιάννη, η οποία έφυγε από τη ζωή την Δευτέρα 24/7 σε ηλικία 80 ετών, ύστερα από την παραμονή της σε ιδιωτική κλινική με μηχανική υποστήριξη. Οι δυο τους είχαν γνωριστεί πολλά χρόνια πριν, λόγω του συλλόγου “Ελίπδα” που είχε ιδρύσει η δεύτερη.
Μάλιστα, η φωτογραφία που δημοσίευσε η τραγουδίστρια στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram είναι από εκείνη τη συνάντηση. Τα λόγια της συγκίνησαν τους ακόλουθούς της και τα σχόλια γέμισαν με ευχές υποστήριξης και συλλυπητήρια.
Ο αποχαιρετισμός της Καλομοίρας στην Μαριάννα Βαρδινογιάννη
«Είχα την τιμή να δεχτώ το αστέρι με το όνομά μου στον τοίχο αστεριών του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο “ΕΛΠΙΔΑ (ΕΛΠΙΔΑ) που ιδρύθηκε από την Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Στόχος της ζωής της ήταν να βοηθήσει και να υποστηρίξει τα παιδιά που το έχουν ανάγκη. Ένα αληθινό σύμβολο της ανθρωπότητας στην Ελλάδα και διεθνώς.
Όλοι οι Έλληνες σε όλο τον κόσμο γνωρίζουμε τη μνημειώδη προσφορά της και είμαστε τόσο περήφανοι για αυτή τη μοναδική γυναίκα και μητέρα. Έμεινα τόσο έκπληκτη από το φως της, την ενέργειά της, τη δύναμή της, μια μοναδική προσωπικότητα που ήταν, είναι και θα είναι πάντα πηγή έμπνευση για όλους μας».
Η χειρότερη στιγμή στη ζωή της πρέσβειρας καλής θελήσεως της UNESCO
Με αφορμή τον θάνατο της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, η ΕΡΤ αποφάσισε να κάνει μία τροποποίηση στο πρόγραμμά της και έτσι την Τρίτη 25/7 παρουσίασε μία σπάνια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει η ίδια στη Ρέα Βιτάλη και την εκπομπή «Κεραία».
Η πρέσβειρα καλής θελήσεως της UNESCO, σε αυτή, μιλούσε για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής της όπου την ενημέρωσαν πως ο σύζυγός της έπρεπε να εξοριστεί ενώ εκείνη έπρεπε να φροντίσει τα τρία τους παιδιά.
«Η ζωή μου ήταν πάρα πολύ δύσκολη μέχρι να μεγαλώσω τα πέντε μου παιδιά, γιατί συνέβησαν πάρα πολλά στη ζωή μας εκείνη την εποχή. Ο άνδρας μου αιχμαλωτίστηκε, πήγε φυλακή στη διάρκεια της δικτατορίας, ήταν στην εξορία και δεν ήταν εύκολο για μένα να ασχοληθώ. Είχα να σκεφτώ τα δικά μου προβλήματα. Είχα πάρα πολλά προβλήματα με ένα μωρό νεογέννητο.
Θυμάμαι πως ήταν από τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου, όταν με ειδοποίησαν ότι ο σύζυγος μου φεύγει για εξορία και “αν θέλετε να πάτε να τον δείτε, φεύγει με ένα καράβι στην άγονη γραμμή”. Κατέβηκα λοιπόν στον Πειραιά και τον είδα στο κατάστρωμα με μια χλαίνη μακριά του ναυτικού να κάθεται. Ήταν από τις χειρότερες στιγμές στη ζωή μου, πραγματικά σας το λέω.
Όπως έφευγε το πλοίο, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να μην τον ξαναδώ ποτέ και είχα ήδη τρία μικρά παιδιά. Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος στη ζωή μου και έμεινε για πολύ καιρό στην εξορία. Εγώ πηγαινοερχόμουν και η καρδιά μου είχε μοιραστεί στα δύο. Όταν ήμουν κοντά του, σκεπτόμουν τα παιδιά και όταν ήμουν με τα παιδιά, σκεπτόμουν εκείνον. Τότε η οικονομική μας κατάσταση ήταν πάρα πολύ άσχημη, γιατί τον είχαν διώξει από το ναυτικό και το χειρότερο απ’ όλα ήταν πως όλοι φοβόντουσαν και δεν μας πλησίαζε κανένας», ανέφερε.