Ο μικρός Παναγιώτης, ένα παιδί γεμάτο ζωντάνια και αισιοδοξία, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα θάρρους και ελπίδας.
Έχοντας νικήσει μια σπάνια μορφή καρκίνου, μοιράζεται την ιστορία του και μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι γεμάτη δυνατότητες.
«Σήμερα είμαι καλά. Το έχω ξεπεράσει. Πάω σχολείο, για σπορ, πάω κολύμπι και παίζω μαζί με τους φίλους μου. Το αγαπημένο μου πράγμα είναι να παίζω βιντεοπαιχνίδια. Το όνειρό μου είναι να είμαι μακριά από τα νοσοκομείο, και από αυτήν την αρρώστια. Να είμαι καλά» είπε ο μικρός ήρωας μιλώντας στην εκπομπή “Αλήθειες με τη Ζήνα” στο Star.
Σε ηλικία 3,5 ετών, η ξαφνική αδιαθεσία του Παναγιώτη οδήγησε σε μια σειρά εξετάσεων και στην οδυνηρή διάγνωση: νευροβλάστωμα. Ξεκίνησε αμέσως ο αγώνας του, με θεραπείες και ένα χειρουργείο.
Ο μικρός Παναγιώτης: Νικητής της ζωής, πηγή έμπνευσης για όλους!
«Θυμάμαι ότι με πονούσε πολύ η κοιλιά μου, κούτσαινα. Δεν μπορούσα να κάνω ποδήλατο. Στο νοσοκομείο ήμουν πολύ αδύναμος, δεν πεινούσα καθόλου. Είχε αλλάξει πολύ η ζωή μου».
Δυστυχώς, η πορεία δεν ήταν εύκολη. Ο όγκος εξαπλώθηκε και οι θεραπείες γίνονταν όλο και πιο δύσκολες. Η οικογένεια, με αστείρευτη δύναμη, στήριξε τον μικρό ήρωα, ενώ παράλληλα αναζητούσε κάθε ελπιδοφόρα λύση.
«Μας φώναξε η διευθύντρια και μας είπε ότι το παιδί μας έχει νευροβλάστωμα, στάδιο 4» είπε η μητέρα του Παναγιώτη.
Ένας γιατρός πρότεινε μια θεραπεία στο εξωτερικό. Η οικογένεια, χωρίς δισταγμό, μετέβη στην Αγγλία, όπου ο Παναγιώτης έλαβε εξειδικευμένη φροντίδα για τρία χρόνια. Η μάχη συνεχίστηκε, με σκληρές θεραπείες και δύσκολες στιγμές.
Πώς ο μικρός Παναγιώτης νίκησε το νευροβλάστωμα
«Μας είχαν πει ότι έχει τρεις μήνες ζωής».
«Ήταν η ωραιότερη μέρα της ζωής μας, όταν μας είπαν ότι αυτό το παιδί είχε καθαρίσει».
«Τον Φεβρουάριο του 2020 κάναμε ένα μεγάλο ταξίδι ζωής για τον Παναγιώτη στην Αμερική. Είπαμε ότι θα το πάμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει».
«Όταν έβλεπα τη μαμά και τον μπαμπά να κλαίνε, τους έλεγα μη στεναχωριέστε».
Η επιμονή και η θέληση για ζωή νίκησαν! Ο Παναγιώτης, έχοντας πλέον ξεπεράσει τον καρκίνο, απολαμβάνει μια φυσιολογική ζωή. Πηγαίνει σχολείο, ασχολείται με τον αθλητισμό, παίζει με τους φίλους του και ονειρεύεται ένα μέλλον γεμάτο υγεία και ευτυχία.
«Ενώθηκε με τον πόνο μας, ένιωσε τον ίδιο πόνο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένειά του κι ένα Κουράγιο!» είπε η κα Λίτσα για τον Γιώργο Καραϊβάζ.