Το επάγγελμα του νοσοκόμου είναι αρκετά δύσκολο. Η Florence Nightingale είχε πει για να τιμήσει το επάγγελμά της: “Η νοσηλευτική είναι μια τέχνη και γι’ αυτό χρειάζεται αφοσίωση και μεγάλη προετοιμασία, όπως ακριβώς οποιοδήποτε γλυπτό ή ζωγραφικός πίνακας. Είναι μια από τις Καλές Τέχνες. Σχεδόν, η καλύτερη από τις καλές τέχνες.”
Στην αρχή η νοσηλευτική ήταν ένα από τα λίγα επαγγέλματα που μπορούσαν να ακολουθήσουν οι γυναίκες. Στην συνέχεια, όμως, τα πράγματα άλλαξαν πολύ και η πιο εμφανής αλλαγή είναι στην στολή.
Δείτε παρακάτω πως έχουν αλλάξει οι νοσηλευτικές στολές κατά τον τελευταίο αιώνα.
1800
Κατά τον 19ο αιώνα η νοσηλευτική θεωρούνταν “επάγγελμα του δρόμου” και οι περισσότεροι νοσηλευτές φορούσαν στολές υπαλλήλων γραφείων, οι οποίες αποτελούνταν από μαύρο ύφασμα, ένα καπάκι και μια ποδιά.
Από το 1900 και μετά, πρωτοπόροι στο είδος τους όπως η Florence Nightingale έδειξαν στον κόσμο πόσο σημαντικές είναι για την υγεία οι μορφωμένες νοσοκόμες.
Οι νοσοκόμες άρχισαν να φορούν ανοιχτόχρωμες στολές με λευκές ποδιές.
1900
Χάρη στην επιρροή της Nightingale η νοσηλευτική έγινε σύντομα μια αξιοσέβαστη δουλειά με δικό της εκπαιδευτικό σύστημα και στολές για νοσηλευτές.
Οι νοσοκόμες άρχισαν να φορούν χρωματιστά καπέλα, που δήλωναν το βαθμό που κατείχαν. Τα φορέματά τους εξακολουθούσαν να είναι μακριά και στενά στην μέση.
1910
Οι στολές άρχισαν να έχουν κουμπιά. Μια λευκή σαλιάρα κάλυπτε τον κορμό της νοσοκόμας από την μέση και κάτω.
Ο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμος έφερε πολλές αλλαγές, καθώς προστέθηκαν τσέπες και μανίκια στις στολές, για να κινούνται οι νοσοκόμες με μεγαλύτερη ευκολία.
1920
Μετά τον πόλεμο, καμία νοσοκόμα ήθελε να πάει πίσω στα ογκώδη φορέματα και στα καλύμματα του κεφαλιού της προηγούμενης δεκαετίας.
Ένα απλό λευκό φόρεμα που έφτανε μέχρι τους αστραγάλους αντικατέστησε σύντομα τη βαριά φορεσιά του παρελθόντος και αποτέλεσε την βάση της στολής όπως την ξέρουμε σήμερα.
1930
Η στολή με το λευκό φόρεμα και το κολάρο έμεινε ίδια για τις δεκαετίες του 1930 και 1940.
1940
Οι ποδιές ήταν πολύ πιο απλές από τα μέσα του 1940 και μετά. Πολλές είχαν μια μακριά σαλιάρα στο μπροστινό μέρος για να προστατεύουν το φόρεμα.
Οι νοσοκόμες έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικές για να εξαπλώσουν μέσω των ρούχων τους κάποια ασθένεια.
1950
Τα αναδιπλούμενα καπέλα αντικατέστησαν τα βαριά καπέλα που φορούσαν οι νοσοκόμες κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι φούστες και τα μανίκια έγιναν πιο κοντά για να εναρμονίζονται με την μόδα της εποχής.
1960
Με την διάδοση των πλυντηρίων ο καθαρισμός και το πλύσιμο των στολών έγινε πιο εύκολος.
Το φορέματα έγιναν λιγότερο στενά και ήταν πιο εύκολο να πλυθούν και να σιδερωθούν.
1970
Το 1970 τα καπέλα εξαφανίστηκαν από τις στολές, ο οποίες άρχισαν να μοιάζουν με κανονικά ρούχα και προστέθηκε το λευκό παντελόνι.
1980
Άρχισαν να γίνονται δημοφιλή τα πουκάμισα με ανοιχτό λαιμό και τα παντελόνια.
Επιτέλους, οι νοσηλευτές μπορούσαν να σταματήσουν να φοράνε καλσόν και μπορούσαν να βάλουν άνετα παπούτσια.
1990
Το 1990 οι νοσοκόμες χειρουργείου αποχωρίστηκαν τις λευκές στολές τους για τα ρούχα εφημερίας.
Σύντομα αυτή η φθηνή και πρακτική λύση μεταδόθηκε σε όλες τις νοσοκόμες όλων των τμημάτων.
Σήμερα
Σήμερα, τα ρούχα εφημερίας έχουν διαφορετικά σχέδια, μεγέθη, χρώματα και υφάσματα.
Πλέον, μόνο το όνομα στο καρτελάκι μπορεί να δείξει την διαφορά ανάμεσα στον γιατρό και τον νοσηλευτή.