Με βαθιά συγκίνηση ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αποχαιρέτησε τον σπουδαίο δημιουργό, μιλώντας για την προσφορά και το αποτύπωμά του στον πολιτισμό
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στάθηκε με λόγια ευγνωμοσύνης και τιμής απέναντι στον Διονύση Σαββόπουλο, υπενθυμίζοντας πως η πρώτη συναυλία που παρακολούθησε ως παιδί στη Λευκωσία ήταν δική του και ότι από τότε επηρέασε βαθιά την πορεία του ως καλλιτέχνη και ως ανθρώπου.
Δείτε το βίντεο:
«Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια. Τα χαιρόσουν», είπε, περιγράφοντας την αγάπη του Σαββόπουλου για τη συλλογική χαρά και το γλέντι. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον καθοριστικό του ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής μουσικής ταυτότητας: «Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθέρωσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη, ανέδειξες το πολύτιμο, ανέβασες το επίπεδο της χώρας συλλογικά και το επίπεδο του καθενός».
Μέσα από τα λόγια του, μετέφερε επίσης προσωπική συγκίνηση, αναφέροντας: «ο Σαββόπουλος καταργεί το πένθος», ενώ στη συνέχεια διερωτήθηκε: «Γιατί έκλαψα τοσο; Για ποιον; Για σένα ή για μένα;». Παρουσίασε τις αντιφάσεις που χαρακτήριζαν τον συνθέτη, περιγράφοντάς τον ως άνθρωπο με πνευματικότητα αλλά και έντονη βιωματική σχέση με τη ζωή, σημειώνοντας: «Δεν ξέραμε πότε ήσουν ρόλος και πότε ο εαυτός σου».
Ολοκληρώνοντας τον αποχαιρετισμό του, τόνισε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του δημιουργού και την πνευματική του παρακαταθήκη: «Μόνο ένας απείθαρχος θα μπορούσε να φτάσει εκεί που έφτασες. Θέλαμε να σε εξηγήσουμε, ήσουν ανεξήγητος. Στην τελευταία σου συναυλία ήσουν πιο ευάλωτος και πιο σίγουρος από ποτέ», είπε, και έκλεισε με τη φράση: «Φεύγεις γιορτινός και αιώνιος αφήνοντάς μας τα ανεκτίμητα δώρα του περάσματός σου από τη γη».