Είναι ένα από τα δύο κύρια γλυκά που μας έρχονται αυτόματα στο νου με το άκουσμα της λέξης Χριστούγεννα: αν δεν είναι οι «χιονοσκεπείς» κουραμπιέδες, θα είναι τα λαχταριστά μελομακάρονα.
Από πού κρατά όμως η… σκούφια του μελομακάρονου;
Αν και η πρώτη σκέψη που ίσως έρχεται στο μυαλό είναι η ιταλική λέξη «μακαρόνι», το όνομα του μελομακάρονου προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα! Συγκεκριμένα το «μακαρόνι» προέρχεται από την ελληνική λέξη «μακαρωνία», ένα νεκρώσιμο δείπνο με βάση τα ζυμαρικά. Στόχος του δείπνου ήταν να μακαρίσει το νεκρό.
Η μακαρωνία έρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «μακαρία». Ονομαζόταν και ψυχόπιτα, δηλαδή, ένα κομμάτι άρτου, στο σχήμα του σύγχρονου μελομακάρονου, το οποίο το προσέφεραν μετά την κηδεία. Αργότερα, όταν η μακαρία περιλούστηκε με σιρόπι μελιού ονομάστηκε: μέλι+μακαρία = μελομακάρονο και καθιερώθηκε ως γλύκισμα του 12ημέρου, κυρίως από τους Μικρασιάτες Έλληνες και με το όνομα «φοινίκια». Οι Λατίνοι και αργότερα οι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν τη λέξη μακαρωνία ως maccarone που τελικά κατέληξε να σημαίνει το σπαγγέτι. Τέλος, από το μεσαίωνα και μετά στη Γαλλία και την Αγγλία, ένα είδος αμυγδαλωτού μπισκότου ονομάστηκε «macaroon» (το γνωστό σε όλους σήμερα «μακαρόν»).
