Η Ουκρανο-αμερικανίδα παραγωγός του «The Enforcer», Νάταλι Μπερν, μιλάει για τις εντυπώσεις της για την πόλη και για την επαγγελματική της πορεία
Παρακολούθησε την όπερα «Tosca» στο Επταπύργιο και της άρεσε πολύ η παράσταση και η ενέργεια του χώρου. Απόλαυσε το κολύμπι την ώρα του ηλιοβασιλέματος στην Περαία και τα φρέσκα θαλασσινά σε τοπικά εστιατόρια. Λατρεύει τον μπακλαβά, αλλά κάνει σκληρή γυμναστική για να διατηρήσει το σώμα της σε φόρμα και είναι πάντα έτοιμη για ένα νέο ρόλο ή μια νέα ευκαιρία στον ανταγωνιστικό κλάδο του κινηματογράφου. Εντυπωσιάστηκε από τα μνημεία της Θεσσαλονίκης, αγάπησε τους πίνακες του Νίκου Βαβάτση που εκτίθενται στις αίθουσες του ξενοδοχείου «Hyatt» όπου μένει και θέλει να επιστρέψει στην πόλη για μια νέα παραγωγή -ήδη σκέφτεται μια τηλεοπτική σειρά για τον Μέγα Αλέξανδρο.
Η Ουκρανο-αμερικανίδα παραγωγός του «The Enforcer», Νάταλι Μπερν (Natalie Burn) μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την πρώτη μεγάλη παραγωγή του Χόλιγουντ στη Θεσσαλονίκη, για τη ζωή της, τη συνεργασία με αστέρες του Χόλιγουντ όπως ο Αντόνιο Μπαντέρας και η Κέιτ Μπόσγουορθ και για τη βαθιά της επιθυμία να αποτελέσει πρότυπο για άλλες γυναίκες, δείχνοντάς τους ότι «όταν θέλουν να επιτύχουν κάτι, μπορούν». Τονίζει ότι για μια νεαρή γυναίκα, το να επιβιώσει και να πετύχει ως παραγωγός στο Χόλιγουντ, μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο.
Είναι επίμονη στο να καθορίζει στόχους που θέλει να επιτύχει και επιτρέπει στον εαυτό της να χαίρεται κάθε βήμα αυτής της διαδρομής, αλλά μόνο για λίγο πριν προχωρήσει στο επόμενο όνειρο.
Έχει έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα, κυρίως στη Μύκονο και στην Αθήνα, αλλά είναι πρώτη φορά που επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη. Γοητεύτηκε από την ιστορία, τον πολιτισμό, τη θάλασσα και τις παραλίες της περιοχής. «Δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά η πόλη με έχει συναρπάσει» λέει η Νάταλι Μπερν.
Περιγράφει ως μοναδική την εμπειρία της στο Επταπύργιο, όπου παρακολούθησε την όπερα του Τζιάκομο Πουτσίνι «Τόσκα». «Η ακουστική ήταν καταπληκτική. Είναι πολύ ωραία ιδέα να αξιοποιηθεί στο έπακρο αυτό το μέρος, χρησιμοποιώντας την αρχιτεκτονική και την ιστορία του. Περπατούσα και κοίταζα τις πόρτες, που κάποτε ήταν πόρτες φυλακής και ένιωσα πραγματικά την ενέργεια. Όχι μια ενέργεια που προκαλεί πόνο, αλλά που σε ενδυναμώνει» λέει.
Κατά τη διάρκεια του ενός μήνα που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για τις ανάγκες των γυρισμάτων έχει βγει μερικές φορές για φαγητό. «Το ψάρι είναι πολύ φρέσκο και οι τιμές σε σύγκριση με ό, τι έχω συνηθίσει στην Αθήνα, το Λονδίνο και το Λος Άντζελες, είναι ευχάριστα χαμηλές» επισημαίνει. Στον ελεύθερό της χρόνο όμως, προτιμά να πηγαίνει με τη μητέρα της, που τη συνοδεύει στο ταξίδι, για περιπάτους στην πόλη και επισκέψεις σε μνημεία. «Είναι εντυπωσιακό να περπατάς σε μια πόλη με τόσο μεγάλη ιστορία» λέει. Της έκανε μεγάλη εντύπωση που ολόκληρη η πόλη ξέρει για την ταινία που γυρίζεται. «Όπου κι αν πηγαίνουμε, μας λένε για την ταινία με τον Μπαντέρας» λέει χαμογελώντας.
Η «προέλευση» του «The Enforcer»
Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να δει η Νάταλι Μπερν το «The Enforcer» να αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα και, όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σχεδόν δεν πιστεύει ότι συμβαίνει. Όταν διάβασε το σενάριο του Πίτερ Ιλιφ (Peter Iliff), της πήρε ένα χρόνο για να τον πείσει να της δώσει τα δικαιώματα. Στη συνέχεια έπρεπε να ξεπεράσει μια σειρά άλλων προβλημάτων, αλλά δεν τα παράτησε.. Τελικά συνεργάστηκε με την εταιρεία «Millenium Media» και πρότεινε στον μάνατζερ του Μπαντέρας να πάρει ο δημοφιλής ηθοποιός τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εξηγώντας ότι ήταν ο τέλειος πρωταγωνιστής για τη συγκεκριμένη ταινία. Μόλις ο Μπαντέρας συμφώνησε να κάνει την ταινία, όλα άρχισαν να «ρολάρουν».
«Ήξερα ότι ήταν τέλειος για το ρόλο. Με την εμπειρία του, δίνει μια πολυεπίπεδη διάσταση στον χαρακτήρα που υποδύεται. Ευγενικός, αλλά και στα όρια» σημειώνει η Μπερν, εξηγώντας ότι η ταινία έχει να κάνει κυρίως με την συνειδητοποίηση του ήρωα (Μπαντέρας) για τον πολύτιμο χρόνο που έχει χάσει, ειδικά όσον αφορά τη σχέση του με την κόρη του. Η παραγωγός βρήκε επίσης συναρπαστική τη συνεργασία της με την Κέιτ Μποσγουόρθ, την οποία απόλαυσε, όπως λέει, να ζωντανεύει το ρόλο της φαμ φατάλ.
«Παλεύω πάντα για τον ίδιο σεβασμό μεταξύ γυναικών και ανδρών»
«Μου αρέσει που ζωγραφίζει τις γυναίκες με τρόπο που νιώθουμε σαν να κοιτάζουμε την ψυχή τους και να βλέπουμε την εσωτερική τους ομορφιά» λέει, σχολιάζοντας τους πίνακες του Θεσσαλονικιού ζωγράφου Νίκου Βαβάτση, οι οποίοι εκτίθενται στο λόμπι του Hyatt όπου έγινε η συνέντευξη.
Η Νάταλι Μπερν έχει βάλει στόχο είναι να αναδείξει την ψυχή και τη δύναμη των γυναικών στην ανδροκρατούμενη βιομηχανία της παραγωγής ταινιών στο Χόλιγουντ.
«Έχω περάσει πολύ δύσκολα προσπαθώντας να το σπάσω αυτό και να εξηγήσω στους ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας ότι δεν πρέπει να κρίνουν μόνο από την εμφάνιση. Ξέρω ότι όταν με βλέπουν για πρώτη φορά, βλέπουν μια νεαρή, όμορφη γυναίκα. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα όταν πρωτοπήγα εκεί. Παρά το γεγονός ότι έμαθα πολλά για την υποκριτική και την παραγωγή, παρά το γεγονός ότι έγινα μέλος του Actor’s Studio, ήμουν πολύ αφελής πιστεύοντας ότι όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές, ότι πρέπει απλά να δουλέψεις σκληρά. Συχνά δεν είναι τόσο εύκολο για τις γυναίκες. Δεν είχα την υποστήριξη ενός πλούσιου συζύγου ή ενός φίλου που θα κάνει τα σωστά τηλεφωνήματα. Ήμουν εντελώς μόνη. Ποτέ δεν πήρα μια εύκολη διαδρομή και δεν θα έλεγα ποτέ “ναι” σε οτιδήποτε αντίκειται στις αξίες και τις πεποιθήσεις μου. Δεν φοβάμαι να εκφράσω τη γνώμη μου και αυτό δεν γίνεται πάντα εύκολα αποδεκτό. Παλεύω πάντα για τον ίδιο σεβασμό μεταξύ γυναικών και ανδρών και αυτός είναι ο κύριος στόχος μου ως γυναίκα παραγωγός. Θέλω να γίνω πρότυπο, εμπνέοντας κάποια άλλη γυναίκα να πει “αν μπορείτε να το κάνετε, μπορώ κι εγώ”», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για να προσθέσει με έμφαση: «Δεν είμαι ευνοούμενη κανενός. Έχω εργαστεί πολύ σκληρά, για να απαιτώ σεβασμό». Μπορεί να απολαμβάνει να εργάζεται ως παραγωγός, αλλά η υποκριτική παραμένει η μεγάλη της αγάπη. ‘Αλλωστε ένας από τους λόγους που έγινε παραγωγός, είναι προκειμένου να δημιουργεί ρόλους για τους οποίους είναι περήφανη, ενώ δηλώνει ευγνώμων που έπαιξε έναν ενδιαφέροντα χαρακτήρα στο “The Enforcer” απέναντι στον Μπαντέρας.
Μπαντέρας, ένας πραγματικός Πικάσο
Μιλάει με θαυμασμό για τον πρωταγωνιστή της ταινίας. «Βλέποντας κάποιος τον Αντόνιο να δουλεύει, είναι σαν να βλέπει τον Πικάσο να ζωγραφίζει. Είναι ένας αληθινός καλλιτέχνης και οραματιστής που φέρνει βάθος και ζωή σε όλους τους χαρακτήρες του», σημειώνει η παραγωγός και προσθέτει ότι ο Μπαντέρας «είναι ένας από τους λίγους ηθοποιούς που μπορούν πραγματικά να τα κάνουν όλα. Κάνει θέατρο, ξέρει να παίζει όργανα, να χορεύει, να τραγουδάει και πώς να αναπτύσσει έναν χαρακτήρα».
Μια χολιγουντιανή σειρά για το Μέγα Αλέξανδρο;
Η Νάταλι Μπερν πιστεύει ότι αυτή η παραγωγή που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Θεσσαλονίκη θα ανοίξει το δρόμο και για επόμενες στην περιοχή. «Η Ελλάδα έδωσε το κίνητρο με το cash rebate (επιστροφή χρημάτων) και νομίζω ότι εάν αυτό παραμείνει θα επιστρέψουμε με νέες παραγωγές. Στο επόμενο έργο θα ήθελα να λάβω υπόψη την πλούσια ελληνική ιστορία και ίσως να κάνω, για παράδειγμα, μια τηλεοπτική σειρά για το Μέγα Αλέξανδρο».
Τα γυρίσματα της ταινίας «The Enforcer», η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2022, γίνονται αποκλειστικά στη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν, τουλάχιστον 200 άτομα εργάζονται για την παραγωγή με 1000 βοηθητικούς ηθοποιούς από την πόλη. Μιλά για «άψογο επαγγελματισμό των Ελλήνων», χαρακτηρίζοντάς τους «ταπεινούς» και «αφοσιωμένους στη δουλειά τους» και εκτιμά ότι η παραγωγή κατάφερε «αποτελεσματικά να ενώσει διαφορετικές εθνικότητες. Εξάλλου, όλοι θέλουμε να πετύχει η ταινία και κάθε ταινία είναι μια ομαδική προσπάθεια» καταλήγει η Νάταλι Μπερν.