Σε παλιότερη συνέντευξη της η Άννα Βίσση είχε κάνει μια αιχμηρή αναφορά στον Γιώργο Νταλάρα με τον οποίο διατηρούσε σχέση πριν πολλά χρόνια.
Τις ίδιες αναμνήσεις φαίνεται πως δεν έχει και από τον Γιώργο Νταλάρα αφού δήλωσε: «Δεν νομίζω ότι ο Νταλάρας με ήξερε σαν άνθρωπο» και τόνισε: «Δεν έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τη σχέση μου με τον Γιώργο».
Στην ίδια συνέντευξη η Άννα Βίσση επιτέθηκε και πάλι στον έντεχνο τραγουδιστή λέγοντας: «Βλέπεις τραγουδιστές ασυνεπείς, αντιφατικούς με τις εξαγγελίες τους περί έντεχνου. Ο Νταλάρας, για παράδειγμα, τι δουλειά είχε να δουλέψει με τον Ρέμο; Γιατί το έκανε; Για τα φράγκα το έκανε».
Σε άλλο σημείο δήλωσε για το λαϊκό τραγούδι που υπηρέτησε όλα αυτά τα χρόνια και τα μπουζούκια τα οποία ήταν ασφυκτικά γεμάτα σε κάθε της εμφάνιση: «Έχω πει κάποια τραγούδια δεύτερα, απλοϊκά, αφελή. Μισό λεπτό, όμως. Μήπως δεν έχουν πει “τραγουδάκια” η Αλεξίου, η Γαλάνη, η Πρωτοψάλτη; Έχω τραγουδήσει τις “Τσούλες”, αλλά επίσης και τα “Δώδεκα”, “Δεν θέλω να ξέρεις”, “Παραλύω”. Δεν δέχομαι ότι η Αρβανιτάκη, για παράδειγμα, ανήκει “εδώ” και η Βίσση “εκεί”. Τα πέντε απλοϊκά τραγούδια δεν με καθιστούν μη ποιοτική. Τέχνη και κακοτεχνία συναντάς σε κάθε είδος. Κι έπειτα, ας μη μιλάμε τόσο περί έντεχνου, αφού στην τελική υπάρχει το θέμα που ονομάζεται οικονομικό. Όλα εκεί καταλήγουν».
Και η τραγουδίστρια συνεχίζει: «Ποτέ δεν έκανα πίστα, αυθεντικά μπουζούκια, όπως η Πάολα – μια χαρά το κάνει. Εγώ στράφηκα στο σόου, μεγάλες παραγωγές στις ίδιες ώρες και στους ίδιους χώρους που χρησιμοποιούσαν και οι έντεχνοι, όπως λες. Στον Βοτανικό τη μια χρονιά ήταν η Αλεξίου, την επόμενη εγώ και τη μεθεπόμενη ο Αντύπας. Δεν υποτιμώ κανέναν καλλιτέχνη. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει. Υπάρχουν τα καθαρόαιμα μπουζούκια, υπάρχουν και τα σόου με ωραίους ήχους, φωτισμούς, ενορχηστρώσεις. Και, φυσικά, τα τραγούδια. Γιατί έχω πει ωραία λαϊκά τραγούδια, που με συγκινούν, όπως και το κοινό. Μια τραγουδίστρια είμαι, παιδιά. Ηρεμήστε. Τον έρωτα τραγουδάω. Πότε με λαϊκό τρόπο και πότε πιο ροκ. Αν μου το καταλογίζετε ως πρόβλημα, για μένα είναι χαρά».