Στα 13 του ο Φίκος ξεκίνησε να ζωγραφίζει ό,τι έβλεπε να τον περιβάλλει. Εικόνες της πόλης, κόμικ, ολόκληρα τοπία. Η Αθήνα, στην οποία γεννήθηκε και συνεχίζει να κατοικεί, του έδωσε όλα τα απαραίτητα ερεθίσματα. Τώρα, στα 27 του είναι ένας εγνωσμένης αξίας street artist.
Όπως σημειώνει ο Ελεύθερος Τύπος ο Φίκος είναι γνωστός στην Ευρώπη, αλλά και πέραν αυτής, καθώς η καλλιτεχνική του αξία φτάνει έως το Μεξικό. Χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνικές του γκράφιτι, καταφέρνει να συνομιλεί με την παράδοση που φτάνει μέχρι το Βυζάντιο και τον Κόντογλου. Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι πέραν πάσης αμφιβολίας.
Το πιο πρόσφατο έργο του αφορά τοιχογραφίες που ζωγράφισε στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης. Το παγκοσμίου φήμης ETH Zurich University, αναγνωρίζεται με συνέπεια κάθε χρόνο ως ένα από τα σπουδαιότερα πανεπιστήμια στον κόσμο. Στη μακρά ιστορία του, συμπεριλαμβάνονται 21 νόμπελ τα οποία έχουν απονεμηθεί σε καθηγητές ή μαθητές του, ένας από τους οποίους ήταν και και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ενώ το πιο πρόσφατο ήταν αυτό του Richard F. Heck το 2010.
Μιλώντας στο e-typos.com, o Φίκος σημειώνει: «Πιστεύω πως το συγκεκριμένο εγχείρημα τιμά ιδιαίτερα την Ελλάδα τη δύσκολη αυτή περίοδο, αλλά και παρουσιάζει ένα αρκετά κοινωνικό χαρακτήρα λόγω της street art που στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα δημοφιλής».
Η σχέση του Φίκου με τη βυζαντινή τέχνη δεν είναι τυχαία, καθώς στα 13 του ξεκίνησε σπουδές πάνω στη βυζαντινή ζωγραφική με δάσκαλο τον Γιώργο Κόρδη με τον οποίο και θα συνεργαστεί επαγγελματικά 5 χρόνια στην εικονογράφηση ορθοδόξων ιερών ναών, ενώ παράλληλα εξελίσσει το προσωπικό ζωγραφικό του ιδίωμα.
Τεχνικά, η ζωγραφική του παρουσιάζεται σε φορητά έργα (ιαπωνικό χειροποίητο χαρτί κολλημένο σε ξύλο) τα οποία ζωγραφίζονται με την τεχνική της αυγοτέμπερας και τοιχογραφίες στις οποίες χρησιμοποιεί ακρυλικά. Έχοντας εργαστεί ως graffiti artist, αλλά και εικονογράφος ορθοδόξων χριστιανικών ναών, ο Φίκος συνεχίζει την εξελικτική του πορεία μέσω μεγάλων τοιχογραφιών σε δημόσιους χώρους.
