Όλοι έχουμε μια ηθική πυξίδα, που επηρεάζει τις πράξεις και τις αποφάσεις που παίρνουμε στην ζωή μας.
Για τους περισσότερους από εμάς η εσωτερική αυτή πυξίδα μας υποδεικνύει να είμαστε σεμνοί και ευγενικοί και να βοηθάμε τους άλλους, όταν το έχουν ανάγκη.
Βέβαια, η καλοσύνη και η ευγενικές χειρονομίες δεν σημαίνει πάντα, ότι θα ανταποδοθούν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι σκέφτεται ένας άνθρωπος ή πως θα αντιδράσει. Κάποιοι μπορεί να μας πληγώσουν, ενώ εμείς τους βοηθήσαμε, όταν το είχαν ανάγκη. Είναι στενάχωρο, αλλά είναι αλήθεια.
Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίζει από το να κάνουμε το σωστό. Απλά πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να είμαστε προετοιμασμένοι για όλες τις πιθανότητες.
Πάντα πρέπει να βοηθάμε όσους το έχουν ανάγκη, χωρίς να περιμένουμε τίποτα σε αντάλλαγμα.
Διαβάστε την ιστορία παρακάτω:
Μια νεαρή κοπέλα περπατούσε στο βουνό για να πάει στο σπίτι της γιαγιάς της, όταν άκουσε ένα θρόισμα στα πόδια της. Κοιτάζοντας προς τα κάτω, είδε ένα φίδι, αλλά πριν προλάβει να αντιδράσει, το φίδι της είπε:
“Πρόκειται να πεθάνω. Δεν υπάρχει καθόλου φαγητό στο βουνό και πεθαίνω της πείνας. Σε παρακαλώ, μπορείς να με κουβαλήσεις στην άλλη μεριά του βουνού; Κάνει πολύ κρύο για μένα εδώ και έχω ξεπαγιάσει.”
“Όχι”, απάντησε το κορίτσι. “Ξέρω τι είσαι. Είσαι ένα φίδι. Είσαι επικίνδυνος για μένα και αν σε κουβαλήσω θα με δαγκώσεις με το δηλητήριό σου.”
Καθώς, η κοπέλα συνέχισε τον δρόμο της, το φίδι χρησιμοποίησε την πονηριά του για να την κάνει να τον λυπηθεί: “Σε παρακαλώ, είμαι ένα ζωντανό πλάσμα. Δεν μπορείς απλά να με αφήσεις να πεθάνω. Αν με βοηθήσεις, θα γίνω ο καλύτερος φίλος σου. Θα σου φερθώ διαφορετικά.”
Η κοπέλα κάθισε για λίγο σε έναν βράχο για να σκεφτεί και να ξεκουραστεί. Κοίταξε τα όμορφα σχέδια που είχε πάνω του το φίδι και σκέφτηκε, ότι ήταν το πιο όμορφο φίδι που είχε δει ποτέ στην ζωή της.
“Υπόσχεσαι να μην με δαγκώσεις;”, ρώτησε η κοπέλα.
“Το υπόσχομαι”, απάντησε το φίδι.
“Εντάξει, τότε θα σε βοηθήσω. Θα σε σώσω. Όλα τα ζωντανά πλάσματα αξίζουν να τους φερθείς με ευγένεια”, είπε η κοπέλα.
Μετά, πήρε το φίδι, το έβαλε μέσα στο παλτό της και συνέχισε τον δρόμο της για το σπίτι της γιαγιάς της.
Λίγη ώρα αργότερα, η κοπέλα ένιωθε, ότι το φίδι άρχισε να ζεσταίνεται και να κινείται.
Ένα λεπτό αργότερα ένιωσε έναν δυνατό πόνο στα πλευρά της. Το φίδι την είχε δαγκώσει!
“Πως μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό”, είπε στο φίδι. “Μου είπες, ότι δεν θα με δαγκώσεις και εγώ σε εμπιστεύτηκα.”
“Ήξερες ποιος ήμουν, όταν με σήκωσες και με έβαλες μέσα στο παλτό σου”, απάντησε το φίδι και σύρθηκε μακριά.
Ηθικό δίδαγμα:
Ακόμα και μεγάλες πράξεις καλοσύνης δεν θα αποθαρρύνουν ανθρώπους με κακόβουλες προθέσεις. Το φίδι δεν έχει ούτε συνείδηση, ούτε ηθική. Το φίδι θα σε δαγκώσει, γιατί είναι “φίδι” από την φύση του. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν τα αρπακτικά και δεν θα αλλάξει.