Ρώσος, ολιγάρχης. Οι δύο λέξεις που συνδυάστηκαν την τελευταία δεκαετία και αναφέρονται ολοένα και πιο συχνά, όταν γίνεται λόγος για επιχειρηματίες που κατά κύριο λόγο πλούτισαν μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και στη συνέχεια ξεχύθηκαν στη Δύση για να την κατακτήσουν.
Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ζουν πια στη Ρωσία. Εχουν μετακομίσει στη Βρετανία ή τις ΗΠΑ και μαζί μετέφεραν και τα συμφέροντά τους στην Ευρώπη αλλά και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αποκτώντας μεγάλες εταιρείες, ενώ έχουν δείξει και αδυναμία στις αθλητικές ομάδες.
Το Business Insider έκανε τη λίστα με αυτούς τους Ρώσους ολιγάρχες που κατέχουν μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Δύσης.
Αλισερ Ουσμάνοφ -Αρσεναλ
Είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Ρωσία, με το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του να προέρχεται από ορυχεία.
Επίσης κατέχει την Mail.ru τη μεγαλύτερη εταιρεία διαδικτύου στη χώρα και η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας.
Η εταιρεία του, η Red & White, έχει περίπου το 30% των μετοχών της Arsenal, ενώ έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι σκοπεύει να μεγαλώσει το ποσοστό. Προς το παρόν, ο μεγαλομέτοχος είναι ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Σταν Κρόενκι.
Αλεξάντερ και Εβγκένι Λεμπέντεφ -Evening Standard/Independent
Ο 34χρονος Εβγκένι Λεμπέντεφ και ο πατέρας του Αλεξάντερ είναι συνιδιοκτήτες των βρετανικών εφημερίδων με συνολική κυκλοφορία που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο αντίτυπα κάθε ημέρα.
Στη Ρωσία, ο Αλεξάντερ Λεμπέντεφ είναι συνιδιοκτήτης της Novaya Gazeta, ενώ έφτιαξε την περιουσία του δραστηριοποιούμενος στον τραπεζικό τομέα.
Ολεγκ Ντεριπάσκα -Strabag SE
Είναι πρόεδρος της RUSAL, της μεγαλύτερης εταιρείας αλουμινίου στον κόσμο και έχει στενές σχέσεις με τη ρωσική πολιτική.
Εκανε μεγάλες επενδύσεις στα έργα που έγιναν για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του Σότσι πέρυσι.
Σήμερα, κατέχει ένα μικρό ποσοστό μετοχών της Strabag, μία από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες στη Ρωσία, με κέρδη που ξεπερνούν τα 10 δισεκατομμύρια και περισσότερους από 70.000 εργαζομένους.
Γιούρι Μίλνερ- Facebook, Twitter
Η περιουσία του εκτοξεύτηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν ήταν CEO της χρηματιστηριακής που κατείχε ο Μιχαΐλ Κοντορκόφσκι, ο οποίος έχασε την εύνοια του Βλαντιμίρ Πούτιν και πέρασε οχτώ χρόνια στη φυλακή.
Ο Μίλνερ έχει κάνει κάποιες εξαιρετικά έξυπνες επενδύσεις στις αμερικανικές εταιρείες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Αγόρασε μετοχές του Facebook το 2009 και μετέτρεψε σε μερικά χρόνια μία επένδυση της τάξεως των 200 εκατ. δολαρίων σε ένα δισεκατομμύριο.
Αντίστοιχη επένδυση έκανε και στο Twitter- περίπου 400 εκατομμύρια το 2011 που τα μετέτρεψε σε 8 δισεκατομμύρια.
Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ -Μονακό, Τράπεζα Κύπρου
Το 2011 αγόρασε τα 2/3 της ποδοσφαιρικής ομάδας Μονακό και άρχισε να ξοδεύει τεράστια ποσά, για παίκτες όπως ο Ρανταμέλ Φαλκάο και ο Χάμες Ροντρίγκεζ.
Την εποχή της κρίσης στην Κύπρο το 2013, κατείχε κάτι λιγότερο από το 10% της Τράπεζα Κύπρου, κάτι που τον καθιστούσε τον μεγαλύτερο μέτοχο.
Ρόμαν Αμπράμοβιτς -Τσέλσι
Είναι ο μεγαλομέτοχος της Τσέλσι, με την οποία άρχισε να ασχολείται από το 2003. Εκμεταλλεύθηκε την πολιτική για να ισχυροποιηθεί ως επιχειρηματίας- υπήρξε κυβερνήτης της επαρχίας Τσουκότκα για οχτώ χρόνια.
Η Τσέλσι είναι βέβαια ένα μικρό κομμάτι της αυτοκρατορίας του, αλλά παρόλα αυτά η ομάδα είχε κέρδη-ρεκόρ 18 εκατομμύρια λίρες την περίοδο 2013-14.
Αλεξέι Μορντάσοφ -Lucchini
Εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι προσφέρονταν μετοχές σε εργάτες των κρατικών βιομηχανιών, όταν ιδιωτικοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’90 και γρήγορα έγινε πλούσιος.
Οπως και αρκετοί άλλοι σε αυτή τη λίστα, έβγαλε χρήματα από τα μέταλλα.
Το 2010 αγόρασε την Lucchini, εταιρεία που είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς χάλυβα στην Ιταλία, αλλά η εταιρεία τέθηκε σε εκκαθάριση το 2012 και αυτός ακόμη αναζητά έναν ακόμη αγοραστή.
Επίσης κατέχει το ένα τέταρτο του γερμανικού ταξιδιωτικού ομίλου TUI.
Μιχαΐλ Προκόροφ -Brooklyn Nets
Και αυτός έφτιαξε την περιουσία του από τη βιομηχανία μετάλλου και το 2012 ήταν υποψήφιος στις ρωσικές προεδρικές εκλογές.
Το 2010 αγόρασε τους τότε New Jersey Nets και τους μετέφερε στο Μπρούκλιν δύο χρόνια αργότερα. Πρόσφατα εκδήλωσε την πρόθεση να πουλήσει την ομάδα.
Αλεξάντερ Αμπράμοφ -Oregon Steel Mills
Είναι ένας από τους επιχειρηματικούς συνεταίρους του Αμπράμοβιτς και ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του χάλυβα στη Ρωσία, μέσω της Evraz.
Το 2007 στράφηκε στις ΗΠΑ αγοράζοντας μεταξύ άλλων τις Oregon Steel Mills και Claymont Steel.
Η δεύτερη εταιρεία έχει πλέον κλείσει, αλλά με κέρδη που ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια, δεν βγήκε ιδιαίτερα χαμένος.
Λεν Μπλαβάτνικ -Warner Music Group
Είναι Αμερικανός υπήκοος και ξεκίνησε την καριέρα του στις επιχειρήσεις εκεί πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης.
Αναμφίβολα όμως, μεγάλο μέρος της περιουσίας του προήλθε από τις συνέπειες της διάλυσης, αποκτώντας γρήγορα τις επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνταν μαζί με έναν ακόμη Ρώσο, τον Βίκτορ Βεκσέλμπεργκ.
Η Access Industries, η εταιρεία την οποία δημιούργησε στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’80 και ακόμη του ανήκει, εξαγόρασε την Warner Music για 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2011.
Θεωρείται ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη εταιρεία που βρίσκεται στα χέρια ολιγάρχη στη βόρεια Αμερική.
Μιχαΐλ Φρίντμαν -RWE Dea
Ιδρυσε την Alfa-Eco το 1989, η οποία στη συνέχεια εξελίχθηκε σε Alfa Group, μία επενδυτική εταιρεία που κατέχει ένα συνονθύλευμα διαφορετικών συμφερόντων στη Ρωσία.
Πέρυσι απέκτησε την RWE Dea για 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με το Bloomberg και εκτιμάται ότι είναι η μεγαλύτερη αγορά ευρωπαϊκής εταιρείας από Ρώσο.
Είναι η θυγατρική πετρελαίου και φυσικού αερίου της γερμανικής RWE, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία της χώρας.