Αφιέρωμα στον λαϊκό τραγουδιστή Χρήστο Σύρπο γνωστό ως Χρηστάκη
Τον αποκάλεσαν «Τζόνι Χάλιντεϊ» της Ελλάδας και άφησε το δικό του αποτύπωμα στο λαϊκό ρεπερτόριο. Ο λόγος για τον τραγουδιστή και συνθέτη Χρήστο Σύρπο (Χρηστάκη), ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή το 1981, ξεχασμένος απ’ όλους, ενώ το ταλέντο του αναγνωρίστηκε 10 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Δείτε το βίντεο:
Μεγάλες του επιτυχίες τα τραγούδια «Έμαθα πως είσαι Μάγκας», «Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια», «Είναι το κρύο τσουχτερό» και «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί», οι οποίες ακούγονται έως σήμερα.
Ποιος ήταν ο Χρηστάκης που τραγούδησε το «έμαθα πώς είσαι μάγκας»
- To όνομά του ήταν Χρήστος Σύρπος, όμως έμεινε γνωστός με το μικρό του όνομα στον καλλιτεχνικό χώρο, ως «Χρηστάκης»
- Γεννήθηκε το 1924 στην Κωνσταντινούπολη, αλλά σύντομα μετακόμισε με την οικογένειά του στη Δράμα
- Τα πρώτα χρόνια δούλευε ως βοηθός υδραυλικού, αλλά η αγάπη του για τη μουσική δεν κρυβόταν
- Έμαθε μόνος του μπαγλαμά και κιθάρα, ενώ ο ρεμπέτης Κώστας Καπλάνης ήταν εκείνος που τον προέτρεψε να ασχοληθεί με το τραγούδι
- Έτσι ξεκίνησε να κάνει δεύτερη φωνή και να παίζει κιθάρα και μπαγλαμαδάκι δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα του λαϊκού πάλκου (Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια κ.ά.)
- Από το 1967 ξεκίνησε σόλο καριέρα και έκανε τεράστια επιτυχία. Ήταν το πρώτο όνομα στα μαγαζιά της Αθήνας, ενώ ήταν γνωστός για το «σαματά» που προκαλούσε σε κάθε του εμφάνιση, αφού τραγουδούσε ξαπλωμένος ανάσκελα στην πίστα και οτον σκέπαζαν οι σωροί από τα σπασμένα πιάτα. Οι θαμώνες τον λάτρευαν και διασκέδαζαν μέχρι πρωίας
- Μετά τη Μεταπολίτευση όπου το συγκεκριμένο είδος μουσικής δεν ακουγόταν ιδιαίτερα, ο Χρηστάκης ξεχάστηκε, έφυγε από την Αθήνα και τραγουδούσε για να ζήσει σε λαϊκά κέντρα της Καβάλας
- Παντρεύτηκε την Άννα Χρυσάφη, η οποία ήταν αδελφή του Γιώργου Μητσάκη και «μούσα» του, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, αλλά χώρισαν σε σύντομο χρονικό διάστημα
- Πέθανε μόνος του και στην αφάνεια, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ τα έξοδα της κηδείας του τα κάλυψαν κάποιοι θαυμαστές του.
Χρηστάκης: Ο γάμος, τα παιδιά και η απότομη «πτώση»
Ο Χρηστάκης, κατάφερε και έκανε τον… σαματά, διασκέδαση. Οι εφημερίδες έγραφαν για εκείνον ότι ήταν ο Έλληνας «Τζόνι Χάλιντεϊ», ενώ έπαιξε και σε αρκετές ελληνικές ταινίες.
Παντρεύτηκε την αδερφή του αξέχαστου Γιώργου Μητσάκη, Άννα Χρυσάφη, με την οποία απέκτησε δυο παιδιά. Παρόλα αυτά χώρισαν σχετικά σύντομα, αλλά αυτό δεν τον επηρέασε, συνεχίζοντας να είναι πάντα χαμογελαστός και να απολαμβάνει το να τραγουδά όσο και πριν.
Μετά την πτώση της Χούντας και τις πρώτες εργατικές διεκδικήσεις, ο κόσμος είχε κάνει στροφή και στη μουσική και προτιμούσε το στρατευμένο, πολιτικό, τραγούδι. Ο Χρηστάκης δεν ταίριαζε μέσα σε αυτή τη νέα «μόδα, ενώ βρέθηκε ανάμεσα και στον «πόλεμο» των δισκογραφικών εταιριών που ήθελαν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα». Ο τραγουδιστής εκείνη την εποχή είχε υπογράψει εξαετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη δισκογραφική του Γαβαλά, του ανθρώπου που τον ανέδειξε. Όμως μία αντίπαλη εταιρία τον προσέγγισε και του ζήτησε να πάει μαζί τους.
Ο Χρηστάκης «τυφλώθηκε» από το μέγεθος της Columbia και ζήτησε από Πάνο Γαβαλά να φύγει. Εκείνος, πικραμένος, εάν και θα μπορούσε να τον κρατήσει λόγω συμβολαίου, έσκισε μπροστά του το συμβόλαιο του Χρηστάκη και του είπε: «Να πας, Χρήστο, σου εύχομαι κάθε επιτυχία»!
Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη λάθος κίνηση του Χρηστάκη, καθότι η Columbia ήθελε να αποδυναμώσει την εταιρία του Γαβαλά και όχι να δώσει πολιτικά τραγούδια στον Χρηστάκη… Ο τραγουδιστής προπάθησε να ανακάμψει με διάφορες προσπάθειες, δίχως επιτυχία και αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα.
Έφυγε απογοητευμένος από την Αθήνα και πήγε στην Καβάλα, όπου τραγουδούσε σε διάφορα μαγαζιά για να τα βγάλει πέρα. Εκεί θα τον βρει το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο. Έπειτα η κατάσταση της υγείας του θα επιδεινωθεί ραγδαία και θα υποστεί και δεύτερο εγκεφαλικό. Τελικά, θα «φύγει» μόνος, ξεχασμένος και στην αφάνεια, την 1η Ιουνίου του 1981, ενώ τα έξοδα της κηδείας του θα καλύψουν μερικοί θαυμαστές του.
Δισκογραφία
1968 – Πενιές καημοί και όνειρα
1969 – Τα κέφια του Χρηστάκη
1969 – Χρηστάκης 2
1976 – Οι Επιτυχίες μου
1976 – Μάθημα πρώτον
1985 – Τα λαϊκά του Χρηστάκη
1994 – Παίζουν τα μπαγλαμαδάκια
1995 – Για πάντα
1997 – Μεγάλες επιτυχίες
1997 – Ομώνυμο
1998 – Ξενύχτη με φωνάζουνε
2001 – Greatest hits
2002 – Θα ζήσω ελεύθερο πουλί
Συνέχισε να είναι αυτός ο ανοιχτόκαρδος και σχεδόν πάντα χαμογελαστός τραγουδιστής που έδειχνε να το απολαμβάνει περισσότερο και από αυτούς που πήγαιναν να τον ακούσουν για να διασκεδάσουν.
Δυστυχώς για τον Χρηστάκη, ωστόσο, δεν έχουν όλα τα παραμύθια καλό τέλος.
Βρισκόμαστε, πλέον, στη μεταπολίτευση, η μουσική έχει αλλάξει. Ο κόσμος μετά την τραγωδία της Κύπρου, την πτώση της χούντας και τις πρώτες εργατικές διεκδικήσεις που σήμαναν τη γέννηση ενός ισχυρότατου εργατικού κινήματος που είχε τις ρίζες του στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, είχε κάνει στροφή και στη μουσική.
Προτιμούσε, πλέον, το στρατευμένο, πολιτικό, τραγούδι. Ο Χρηστάκης δεν χωρούσε μέσα σε αυτή τη νέα κατάσταση και κυρίως άργησε να το αντιληφθεί αυτό.
Παράλληλα, ωστόσο, υπήρχε και σε εξέλιξη ένας ανελέητος πόλεμος ανάμεσα στις δισκογραφικές εταιρείες που η κάθε μια για λογαριασμό της διεκδικούσε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα». Έστω και αν αυτό σήμαινε πως απλά θα κάνει κακό στον αντίπαλο.
Θύμα μιας τέτοιας ανελέητης μάχης ήταν και ο ίδιος ο Χρηστάκης. Ο τραγουδιστής εκείνη την εποχή είχε υπογράψει ένα εξαετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη δισκογραφική του Γαβαλά, του ανθρώπου που τον ανέδειξε. Κάποια στιγμή, ωστόσο, η Columbia πλησίασε τον Χρηστάκη και του ζήτησε να αλλάξει εταιρεία.
Ο Χρηστάκης «τυφλώθηκε» από το μέγεθος της Columbia. Δεν ήταν και λίγο, άλλωστε, να σε ζητάει η μεγαλύτερη δισκογραφική. Όταν είπε στον Πάνο Γαβαλά πως θέλει να φύγει για να πάει στην Columbia, ο συνθέτης, πικραμένος, πήρε το συμβόλαιο του Χρηστάκη, το έσκισε μπροστά του και του είπε: «Να πας, Χρήστο, σου εύχομαι κάθε επιτυχία»!
Ο Γαβαλάς θα μπορούσε να κρατήσει αν ήθελε τον τραγουδιστή. Είχε εξαετές συμβόλαιο μαζί του, άλλωστε.
Η πίκρα του Γαβαλά για τη στάση του Χρηστάκη, ωστόσο, ήταν μεγαλύτερη και από τα συμβόλαια και από τα κέρδη. Δυστυχώς για τον Χρηστάκη αυτή την λάθος του κίνηση την πλήρωσε ακριβά.
Η Columbia που, πλέον, κινούνταν στους ρυθμούς που επέβαλε η νέα εποχή, δεν ήθελε τον Χρηστάκη για να του δώσει… πολιτικά τραγούδια. Τον ήθελε για να αποδυναμώσει την εταιρεία του Γαβαλά.
Ο Χρηστάκης ποτέ δεν τραγούδησε έστω και ένα τραγούδι στην Columbia!
Τις τελευταίες του προσπάθειες για να επανακάμψει ήταν το 1976 με τον σπουδαίο Άκη Πάνου και το 1978 με τον Τάκη Σούκα και τον Χρήστο Νικολόπουλο. Δεν πέτυχε αυτό που ήθελε.
Επιχείρησε μια τελευταία προσπάθεια με μια συναυλία στον Λυκαβηττό αλλά και πάλι τίποτα. Τα εισιτήρια που πουλήθηκαν ήταν ελάχιστα και η αποτυχία τεράστια.
Ο ανοιχτοχέρης τραγουδιστής άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτοί που είχε ενισχύσει οικονομικά τότε που μπορούσε, τώρα που ήθελε τη βοήθειά τους, του γύρισαν την πλάτη.
Ο Χρηστάκης έφυγε απογοητευμένος από την Αθήνα και πήγε στην Καβάλα. Εκεί τραγουδούσε σε διάφορα ξενυχτάδικα β’ διαλογής. Εκεί, στην παραθαλάσσια πόλη της βόρειας Ελλάδας, θα τον βρει το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ουσιαστικά είχε ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση αφού η κατάσταση της υγείας του άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία. Και μετά ήρθε και το δεύτερο εγκεφαλικό. Τελικά, μια ημέρα σαν σήμερα, την 1η Ιουνίου 1981, ο Χρηστάκης άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Πέθανε μόνος, ξεχασμένος και στην αφάνεια. Τα έξοδα της κηδείας, που έγινε στη Δράμα, στην πόλη απ΄ όπου είχε ξεκινήσει, του τα έκαναν κάποιοι φίλοι και θαυμαστές του.
Η προσφορά του στη λαϊκή μουσική άρχισε να αναγνωρίζεται περίπου μια δεκαετία αργότερα.