Στις ομαδικές συνομιλίες, η σιωπή συχνά δημιουργεί παρεξηγήσεις. Δεν σημαίνει πάντα αδιαφορία.
Ψυχολόγοι εξηγούν γιατί κάποια άτομα επιλέγουν να μην μιλούν και πώς μπορούμε να κατανοήσουμε και να χειριστούμε καλύτερα αυτές τις καταστάσεις.
Οι λόγοι πίσω από μια σιωπή σε ομαδική συνομιλία διαφέρουν πολύ. Μπορεί να οφείλονται σε απλή έλλειψη ενδιαφέροντος, φόβο κρίσης ή συναισθηματική υπερφόρτωση.
Η Beatriz Romero σχολιάζει στο ισπανικό Hola ότι «δεν πρόκειται πάντα για ghosting της συνομιλίας, μερικές φορές είναι απλώς ένας τρόπος να θέτει κάποιος όρια για τον εαυτό του».
Ο Luis Guillén Plaza προσθέτει ότι η σιωπή λειτουργεί ως συναισθηματικός ρυθμιστής όταν η τεχνολογία προκαλεί άγχος, αφού οι συνεχείς ενημερώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε εξάντληση και απαιτήσεις για άμεσες αντιδράσεις.
Τι σημαίνει η σιωπή στις ομαδικές συνομιλίες
Ορισμένοι άνθρωποι διαλέγουν να «παραμένουν παρατηρητές» -διαβάζουν τα μηνύματα, συμμετέχουν στη ροή της συζήτησης χωρίς να παρεμβαίνουν. Αυτό δεν υποδηλώνει απαραίτητα έλλειψη ενδιαφέροντος ή εχθρότητας, εναι μια προσπάθεια να διαχειριστεί κάποιος τον χρόνο του και την πίεση της άμεσης απάντησης.
Η σιωπή δεν σημαίνει πάντοτε αδιαφορία. Μπορεί να είναι ένδειξη σεβασμού -να μην επιβαρύνει κάποιος τη συνομιλία με πολλά μηνύματα -ή προσέγγιση αποφυγής κοινωνικής εξουθένωσης. Όταν πιστεύει κανείς πως η γνώμη του διαφέρει από αυτή της πλειοψηφίας, επιλέγει να παραμείνει σιωπηλός για να αποφύγει συγκρούσεις.
Τα προσωπικά χαρακτηριστικά επίσης παίζουν ρόλο. Οι εσωστρεφείς τείνουν να προτιμούν πιο αργές, ουσιαστικές συνομιλίες από τις συνεχείς ανταλλαγές μηνυμάτων. Ή ανθρώπους με κοινωνικό άγχος που φοβούνται την κρίση ή ότι «θα πουν κάτι λάθος» και προτιμούν τη σιωπή ως τρόπο αυτοπροστασίας. Η Romero επισημαίνει πως τέτοια ανασφάλεια μπορεί να οδηγήσει στο να σβήσει κάποιος μηνύματα προτού τα στείλει ή να μην συμμετέχει γενικά.
Η πίεση της στιγμής («telepressure») κάνει πολλούς να νιώθουν πως πρέπει να απαντούν άμεσα ώστε να μην φανεί πως δεν ενδιαφέρονται. Ο Luis Guillén Plaza εξηγεί ότι οι επισημάνσεις όπως «διπλό τικ», «online», «γράφει…» ή «τελευταία εμφάνιση», δημιουργούν μια αίσθηση πως η απάντηση πρέπει να είναι άμεση.
Η σιωπή μπορεί όμως να είναι εντελώς συνειδητή επιλογή, εργαλείο αυτοφροντίδας. Μειώνει την υπερδιέγερση, προστατεύει την ψυχική ηρεμία, επιτρέπει αποσύνδεση όταν η διαρκής επικοινωνία κουράζει. «Το να μην απαντάς είναι, σε πολλές περιπτώσεις, μια συνειδητή και προστατευτική απόφαση», λέει η Romero.
10 τρόποι να διαχειρίζεσαι τη συμμετοχή σου στις ομαδικές συνομιλίες χωρίς ενοχές
Καθόρισε χρονικά διαστήματα για να απαντάς και απενεργοποίησε τις ειδοποιήσεις εκτός αυτών.
Εξήγησε στους άλλους πώς προτιμάς να λειτουργείς -«τα διαβάζω όλα, δεν απαντώ πάντα αμέσως».
Δώσε προτεραιότητα στην ποιότητα αντί στην ποσότητα των μηνυμάτων.
Όταν μιλάς, να είσαι σαφής, ευγενικός και να προσθέτεις κάποιο πλαίσιο για να αποφύγεις παρεξηγήσεις.
Απόφυγε τη δραματοποίηση -αν μια συνομιλία προκαλεί άγχος, απομάκρυνσέ την ή άλλαξε κανάλι (ιδιωτικό ή με κλήση).
Θέσε κανόνες σε μεγάλες ομάδες για αποφυγή υπερβολικών προωθήσεων ή άσκοπης συνομιλίας.
Καθιέρωσε ότι η παρακολούθηση χωρίς ομιλία («observer model») είναι αποδεκτή μορφή συμμετοχής.
Έχε έτοιμο ένα σύντομο μήνυμα όταν σου ζητούν να συμμετάσχεις περισσότερο -λίγες γραμμές αρκούν.
Εφάρμοσε τον κανόνα των «δύο ανταλλαγών»: αν ένα θέμα δεν κλείνει μετά από δύο αλληλεπιδράσεις, συνέχισε με κλήση.
Θυμήσου ότι η αξία μιας σχέσης δεν μετριέται από τον αριθμό των μηνυμάτων αλλά από το πόσο αυθεντική είναι η επικοινωνία.
