Το μυστηριώδες σκουλήκι της θάλασσας που λίγοι γνωρίζουν
Ζει μέσα σε ένα ελαφρώς κωνικό σωληνοειδές κατασκεύασμα από κόκκους άμμου.
Υπάρχει και στην Ελλάδα – Τι είναι πραγματικά
Στον απέραντο κόσμο του βυθού κρύβονται οργανισμοί που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ακούσει ποτέ. Ένας από αυτούς είναι το Lagis koreni, ένα θαλάσσιο σκουλήκι που συχνά αποκαλείται σωληνοσκώληκας άμμου.
Το σώμα του είναι μικρό, περίπου 5 εκατοστά, ροζ και σχεδόν διάφανο, με λεπτά βράγχια και χρυσές ακίδες στο μπροστινό μέρος. Στην ουσία είναι ένας σωλήνας από κόκκους άμμου και μικρά θραύσματα, μέσα στον οποίο ζει το σκουλήκι προστατευμένο. Από εκεί απλώνει τα πλοκάμια του για να τραφεί με οργανικά σωματίδια που βρίσκονται στον βυθό.
Το θαλάσσιο σκουλήκι αυτό συναντάται σε αμμώδεις και ιλυώδεις βυθούς, στη Βόρεια Θάλασσα, στην Αρκτική, αλλά και στη Μεσόγειο όπως και στην χώρα μας στην Ελλάδα. Μάλιστα, σύμφωνα με επίσημες επιστημονικές καταγραφές, έχει εντοπιστεί και στις ελληνικές θάλασσες, σε μελέτες που έγιναν τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει γνωστή λαϊκή ελληνική ονομασία· στα επιστημονικά συγγράμματα αναφέρεται απλώς με το λατινικό του όνομα.
Παρότι μικροσκοπικό και σχεδόν άγνωστο στο ευρύ κοινό, παίζει σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα. Οι σωλήνες του προσφέρουν σταθερότητα στον βυθό, ενώ το ίδιο αποτελεί τροφή για εμπορικά ψάρια όπως η γλώσσα και η μουρμούρα. Σε κάποιες περιοχές έχει παρατηρηθεί πυκνότητα που ξεπερνά τα 1.000 αυτά θαλάσσια σκουλήκια ανά τετραγωνικό μέτρο!
Από το σχεδόν άγνωστο σκουλήκι που κρύβεται στον ελληνικό βυθό λίγοι το γνωρίζουν και αξίζει να το μάθουμε μιας και είναι σημαντικό για τον βυθό της θάλασσας.
Οι ελληνικές θάλασσες φιλοξενούν τεράστια ποικιλία θαλάσσιων σκουληκιών, κυρίως πολυχαιτωδών, δηλαδή δακτυλιοσκώληκες με πολλά “τριχίδια”.
Πρόκειται για οργανισμούς που μπορεί να μη γίνονται εύκολα αντιληπτοί από τον άνθρωπο, ωστόσο αποτελούν ένα από τα πολυπληθέστερα και πιο θεμελιώδη στοιχεία της θαλάσσιας ζωής.
Τα πολύχαιτα σκουλήκια ζουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα του βυθού: άλλα κινούνται ελεύθερα ανάμεσα στην άμμο ή στα βράχια, ενώ άλλα παραμένουν μόνιμα μέσα σε σωλήνες που κατασκευάζουν από άμμο, λάσπη ή ασβεστολιθικά υλικά όπως αυτό που είδαμε παραπάνω. Το μέγεθός τους μπορεί να κυμαίνεται από λίγα χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά, ενώ ορισμένα είδη παρουσιάζουν εντυπωσιακά χρώματα και πλοκάμια που μοιάζουν με φτερά.
Η παρουσία τους είναι ζωτικής σημασίας για την ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Με τη συνεχή τους δραστηριότητα ανακατεύουν τα ιζήματα του βυθού, συμβάλλοντας στον αερισμό και την ανακύκλωση των θρεπτικών στοιχείων. Πολλά είδη δρουν ως φίλτρα, απομακρύνοντας οργανικά υπολείμματα από το νερό, ενώ άλλα αποτελούν αναντικατάστατη πηγή τροφής για ψάρια, καρκινοειδή και θαλασσοπούλια.
Επιπλέον, οι πληθυσμοί τους χρησιμοποιούνται από τους επιστήμονες ως δείκτες περιβαλλοντικής ποιότητας, καθώς η παρουσία ή η απουσία συγκεκριμένων ειδών μπορεί να αποκαλύψει τον βαθμό ρύπανσης μιας περιοχής. Έτσι, τα φαινομενικά «ταπεινά» θαλάσσια σκουλήκια δεν είναι μόνο σημαντικά για την τροφική αλυσίδα, αλλά και για την ίδια την υγεία των θαλασσών μας.