Βγήκα πρώτο ραντεβού χτες σε ακριβό εστιατόριο με κάποιον που γνώρισα από το ίντερνετ και μου ζήτησε να πλnρώσουμε μισά–μισά. Σηκώθηκα και έφυγα αμέσως. Έκανα καλά;

Τα ραντεβού μέσω ίντερνετ έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα.

Μπορείς να γνωρίσεις ανθρώπους με τους οποίους δεν θα συναντιόσουν ποτέ στην πραγματική ζωή, να συνομιλήσεις, να βγεις, να δεις αν υπάρχει χημεία. Όμως μαζί με τις ευκαιρίες, έρχονται και τα απρόοπτα – και πολλές φορές οι διαφορετικές αντιλήψεις.

Μία τέτοια περίπτωση περιγράφει η εμπειρία μιας γυναίκας που αποφάσισε να συναντηθεί με κάποιον που γνώρισε διαδικτυακά. Το ραντεβού κανονίστηκε σε εστιατόριο, η ατμόσφαιρα στην αρχή ήταν καλή, μέχρι τη στιγμή που ήρθε ο λογαριασμός. Εκείνος της ζήτησε να πληρώσουν μισά–μισά. Η ίδια ξαφνιάστηκε, το θεώρησε προσβλητικό, και σηκώθηκε να φύγει αμέσως.

Το ερώτημα όμως παραμένει: έκανε καλά;

H ίδια δήλωσε για τον πραγματικό λόγο που το έκανε:

«Πριν καθίσω καλά καλά μου είπε μισά-μισά. Σηκώθηκα και έφυγε αμέσως. Δεν γίνεται να κάθομαι να βάφομαι, να ντύνομαι, να ξοδεύω τα ακριβά καλλυντικά μου για τα μαλλιά μου, τις κρέμας μου για το σώμα μου, τα αρώματα μου και να πληρώνω και από πάνω, όλα αυτά κοστίζουν και εγώ παίρνω ρίσκο για έναν τελείως άγνωστο άντρα» 

Οι δύο πλευρές του νομίσματος

Στη σημερινή εποχή, οι απόψεις διίστανται.

Η παραδοσιακή αντίληψη:

Πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στο πρώτο ραντεβού «ο άντρας πληρώνει». Το θεωρούν δείγμα ευγένειας, ενδιαφέροντος και καλών τρόπων. Για πολλούς, το να ζητήσεις από τη γυναίκα να πληρώσει το μερίδιό της ισοδυναμεί με αδιαφορία ή τσιγκουνιά.

Η σύγχρονη οπτική:

Από την άλλη, αρκετοί υποστηρίζουν ότι το «μισά–μισά» είναι μια υγιής και ισότιμη προσέγγιση. Δεν φορτώνει οικονομικά τον έναν, δείχνει σεβασμό στην ανεξαρτησία και την ισότητα, και αποφεύγει παρεξηγήσεις σχετικά με το αν «κάποιος χρωστάει» στον άλλον.

Το σημαντικό δεν είναι ο λογαριασμός αλλά η χημεία

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως δεν υπάρχει «σωστό» και «λάθος» σε τέτοιες καταστάσεις. Υπάρχει αυτό που ταιριάζει στις δικές μας αξίες. Αν εσύ περιμένεις ο άντρας να πληρώνει, τότε το να σηκωθείς και να φύγεις ήταν η φυσική σου αντίδραση. Αντίστοιχα, αν εκείνος πιστεύει στην ισότητα και θεωρεί αυτονόητο το μισά–μισά, απλά δεν υπήρξε ταύτιση νοοτροπίας.

Τι μπορείς να κάνεις την επόμενη φορά

1. Ξεκαθάρισε από πριν τι περιμένεις. Μια απλή κουβέντα για το θέμα μπορεί να γλιτώσει αμηχανία.

2. Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν σημαίνει ότι δεν σε εκτίμησε· ίσως απλά έχει άλλη φιλοσοφία.

3. Δες το σαν φίλτρο. Αν αυτό το μικρό ζήτημα σου δημιούργησε τόσο έντονη αρνητική αίσθηση, μάλλον δεν θα τα βρίσκατε και σε σοβαρότερα θέματα.

👉 Στην τελική, το πιο σημαντικό δεν είναι αν ο ένας ή ο άλλος πληρώνει τον λογαριασμό, αλλά αν υπάρχει σεβασμός, επικοινωνία και κοινή αντίληψη.