Απίστευτο ε; Κι όμως. Ακόμα και όταν αναφέρθηκε στη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας με τα τρία αγγελάκια δεν κατάφερε να κλάψει. Βράχνιασε έπιασε το πρόσωπό του αλλά δε λύγισε, όπως είδαμε στα κοντινά πλάνα της εκπομπής Φως στο Τούνελ.
- Ίσως, είναι λογικό για έναν άνθρωπο που δεν είναι εξοικειωμένος με τα media, παρόλο που είναι τραγουδιστής και χειρίζεται με άνεση το φακό.
Η μόνη συναισθηματική έκφραση στο πρόσωπο του Μάνου προερχόταν από θυμό ή κάποιου είδους οργή. O λόγος του θύμιζε μοντέλο σε καλλιστεία που ευχόταν ” να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο”, όταν μιλούσε για δικαίωση και για το τραγικό γεγονός με το οποίο ήρθε αντιμέτωπος “ποιος πατέρας μπορεί να το διανοηθεί αυτό” έλεγε σα να διαβάζει λεζάντα περιοδικού και να σχολιάζει. Ίσως, να ένιωθε μέσα του δυσφορία με τις κάμερες και τρακ.
Αυστηρά περιχαρακωμένος, καλά διαβασμένος όπως σημείωσε και η ψυχολόγος στην εκπομπή, δε γέλασε όπως είχε κάνει σε προηγούμενη τηλεοπτική του κουβέντα όταν αναφερόταν στα παιδιά. Λες και η παρέμβαση της δικαιοσύνης λειτούργησε σα διακόπτης στο συναισθηματικό του κόσμο.
- Σε μια δυο στιγμές άνοιξε τα μάτια του και σήκωσε τα βλέφαρά του, σαν να ξύπνησε. Είναι η ίδια έκφραση που είχε η Ρούλα Πισπιρίγκου στη συνέντευξη της εκπομπής “Αλήθειες με τη Ζήνα”. Τα ζευγάρια άλλωστε στην πορεία του χρόνου αρχίζουν να μοιάζουν μεταξύ τους, αποκτούν τις ίδιες συνήθειες και συμπεριφορές, τονίζει η επιστήμη της ψυχολογίας.
Είναι σοβαροί οι άνθρωποι πενθούν ακόμα, είπε ο Μάνος Δασκαλάκης αναφερόμενος στους γονείς του, όταν η Αγγελική Νικολούλη τον ρώτησε για ποιο λόγο δεν εμφανίζονται και εκείνος υπερτόνισε το χρονικό διάστημα του πένθους τους και τη σημασία του για την ποιότητα του χαρακτήρα.
Από την άλλη μεριά ο ίδιος εμφανίζεται να μην πενθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τους θανάτους, μιας και στον τύπο έχουν διαρρεύσει δημοσιεύσεις του ζεύγους στα σόσιαλ με ταξίδια, γυμναστήρια και φήμες για συμμετοχές σε ριάλιτι. Ο κάθε άνθρωπος πενθεί διαφορετικά, δεν πρέπει να δίνουμε χαρακτηρισμούς περί σοβαρότητας ούτε να γενικεύουμε ακόμα και στην περίπτωση του πατέρα.
H επιχειρηματολογία του Μάνου προδίδει μια περίεργη σχέση με… το χρόνο και το μέτρημά του. Φαίνεται πως για κάποιο λόγο αναμετράται με αυτόν, “θέλω αν μπω μισή ώρα μες το κελί”, “θέλω να αποδειχτεί μέχρι τέλους η αλήθεια”, “έχω δει τη Τζωρτζίνα δυο μέρες πριν τη σύλληψη της Ρούλας”, “το μόνο που εύχομαι ακόμα και τώρα είναι να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να είμαστε όλοι κανονικά στις ζωές μας να έχουν γυρίσει τα παιδιά μου πίσω και να είναι καλά είναι κάτι που παρακαλάω κάθε ημέρα”.
Ο λόγος του μπερδεύει συχνά το πραγματικό με το φαντασιακό, τα όνειρα στον ύπνο, οι ονειροπολήσεις το πρωί λαμβάνουν διαστάσεις γεγονότων άξιων δημόσιας συζήτησης και ανάλυσης.
Πηγή: nassosblog.gr