Τα χρόνια περνούν γρήγορα τα πάντα αλλάζουν προς το καλύτερο ή και το χειρότερο. Αυτά που πάντα μένουν είναι οι αναμνήσεις που είναι δεμένες με έναν μοναδικό τρόπο στο παρελθόν με αντικείμενα ή καταστάσεις που μας θυμίζουν τα παλιά.
Ταξιδεύοντας το ’97
Το καλύτερο βιβλίο του δημοτικού
Μέχρι και αυτό αποτελούσε παιχνίδι
Κάποτε ο μπακαλιάρος-σκορδαλιά είχε αντίδοτο.
Τις προλάβατε;
Φοβερό παιχνίδι!
Εκεί σε κάτι μαθηματάκια ”Κοινωνική και πολιτική αγωγή”
Αυτός με τα φρούτα του δάσους στο μωβ κουτί ήταν ο καλύτερος!
Κάποτε
Δεν είναι ενα παιδικό. Είναι οι βασικές αρχές μιας οικογένειας. Ελεφάντων στην προκειμένη
Υπερπαραγωγή παιχνίδι για την εποχή εκείνη
Πατούσα ή Μπανάνα;
Να βρίσκεις ενα τέτοιο πάνω στο θρανίο τέτοια μέρα μετά το διάλειμμα. Αξία ανεκτίμητη
Αγαπημένα
Απο τα διαμαντάκια της επαρχίας
Λες και έριχνες τουμποφλό μεσα σου λειτουργούσε!
3,600 δρχ
Ποσο ισχύει!
Κάπου στην Ηλιούπολη
Τηλεκάρτα
no kiss no smint!
Απο τότε σου λέει ”πάρε μπουφάν, θα κρυώσεις”..
Το πρόσωπο του Dr. Claw απο τον Αστυνόμο Σαίνη που ποτέ δεν σας έδειξαν
Ακόμα και στα πρωτοσέλιδα ενός ξύλινου περιπτέρου διάβαζες για σκάνδαλα της βουλής
Απο Ελληνικά χεράκια
Και επειδή το πιθανότερο είναι να μην έχετε δει τον τερματισμό, το σίγουρο είναι να μην το έχετε τερματίσει, Βουαλά
