Το να έχεις μια σαρκαστική προσωπικότητα είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς μπορείς να αντιμετωπίσεις εύκολα διάφορες καταστάσεις με αυτοπεποίθηση και χιούμορ. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που δεν εκτιμούν ένα τέτοιο προτέρημα και δείχνουν ενοχλημένοι όταν συναντούν ένα τέτοιο άτομο. Δεν φτάνει που δυσκολεύονται να μπουν στο κλίμα, παρεξηγούνται κιόλας!
Όσοι λοιπόν χαρακτηρίζεστε για το ιδιαίτερο αυτό χιούμορ σας, σίγουρα θα καταλάβετε τα παρακάτω:
Όταν κάνεις νέες γνωριμίες, οι πρώτες εντυπώσεις για εσένα είναι πάντα το δύσκολο κομμάτι.
Κάθε αρχή και δύσκολη που λέμε. ‘Η που θα σε αγαπήσει κάποιος ή που θα σε αντιπαθήσει. Ενδιάμεσο δεν υπάρχει! Αλλά αλήθεια ο σαρκασμός είναι ο τρόπος σου για να επικοινωνείς με τους υπόλοιπους.
Πολλοί άνθρωποι σε ρωτούν συχνά αν τους συμπαθείς, επειδή πολύ απλά δεν μπορούν να σε καταλάβουν.
Κάποια μέρα το ξέρεις καλά πως θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα πεις κάτι στο λάθος άτομο και θα φας μια μπουνιά όλη δική σου.
Αλλά συνεχίζεις να ρισκάρεις…
Δεν μπορείς να καταλάβεις πως οι άνθρωποι ενθουσιάζονται με τα πολύ …απλά πράγματα.
Μα αλήθεια, πού είναι το ιδιαίτερο;
Όταν βγαίνεις πρώτο ραντεβού με κάποιον/α είναι μια άσχημη εμπειρία.
Ενώ από τη μια θες να είσαι ο εαυτός σου, από την άλλη προσπαθείς να μη φανείς και τελείως μαλάκας με αυτά που λες. (Βέβαια, αν είναι ίδιος τύπος σαν κι εσένα, μπορεί να μετατραπεί στο καλύτερο ραντεβού έβερ!)
Άσε που όταν πας να κάνεις μια φιλοφρόνηση, αλλιώς την έχεις στο μυαλό σου, αλλιώς ακούγεται.
Βασικά για κάποιο λόγο ακούγεται πολύ χάλια!
Όταν περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που δεν έχουν αίσθηση του χιούμορ σου, ή που θα γελάς μόνος σου μ’ αυτά που λες…
…ή που θα λες ότι απλά αστειεύτηκες…
…ή που θα ζητάς συγγνώμη!
Πραγματικά έχεις βαρεθεί να ζητάς συγνώμη. Γιατί όλοι παίρνουν προσωπικά αυτά που λες;
Το να γυρίζεις τα μάτια σου είναι πλέον μια έκφραση που κάνεις μηχανικά, όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει το αστείο σου.
Όταν λες αυθόρμητα μια καλή κουβέντα σε κάποιον φίλο σου, αρχικά αιφνιδιάζεται!
Όμως δεν σε πιστεύει.
Και προσπαθείς να του εξηγήσεις πως δεν το είπες ειρωνικά, αλλά το εννοούσες!
Όμως πάλι δεν σε πιστεύει.
Βέβαια, όταν καταφέρει και σε πιστέψει, το εκτιμά ιδιαίτερα, γιατί είναι ένα σπάνιο φαινόμενο!
Δεν έχεις ιδέα πως να αποδεχτείς ένα κομπλιμέντο, είτε συμφωνείς μ’ αυτό είτε όχι.
Νομίζεις πως κάπου βρίσκεται κάποιος εμπαιγμός που πρέπει να καταλάβεις με αποτέλεσμα η αντίδραση σου να μην είναι και η πιο ενθουσιώδης.
Υπενθυμίζεις συχνά στον εαυτό σου να κρατάς το στόμα σου κλειστό μπροστά σε μεγαλύτερους ανθρώπους.
Συγγενείς, ηλικιωμένοι στο χωριό, αλλά και γονείς γνωστών σου …θα παρεξηγηθούν σίγουρα! Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά τ’ όνομα…
Ακόμα δεν έχεις βρει την κατάλληλη έκφραση που δείχνει ότι όντως είσαι ενθουσιασμένος!
Δηλαδή και να αρχίσεις να φωνάζεις : «Νααααι, ας το κάάάάνουμεεε! Πάμε παιδιά!» πάλι δεν θα σε πιστέψουν.
Το να δείχνεις ενδιαφέρον σ’ ένα θέμα χωρίς να σχολιάσεις ειρωνικά είναι πρακτικά αδύνατο.
Εκτός κι αν είναι όντως τόσο σοβαρό (σπάνια για σένα)!
Στην προσπάθεια σου όμως να δείξεις ευγενικός, ότι όντως σε ενδιαφέρει, το πρόσωπο σου σε προδίδει.
Οι συζητήσεις που γίνονται μέσω μηνυμάτων δεν έχουν πάντα καλή κατάληξη…
Συνήθως πάνε κάπως έτσι:
*ειρωνικό σχόλιο* χαχαχαχ
Έλα ρε, αφού ξέρεις ότι δεν το εννοούσα!
Μην μου πεις ότι τσαντίστηκες! Συγνώμη.
Ξέχασε ό,τι είπα, αλήθεια. Συνέχισε γι’ αυτό που μου έλεγες!
Το να περιτριγυρίζεσαι από συναισθηματικά κι ευαίσθητα άτομα είναι η χειρότερη εξάσκηση για την υπομονή σου.
Όταν μιλάς με κάποιον φίλο σου που σαρκάζεται επίσης, οι υπόλοιποι απλά δυσκολεύονται να συμμετέχουν στη συζήτηση σας.
Υπάρχουν φορές που μιλάς όμως ειλικρινά…
…αλλά κανείς δεν σε πιστεύει και στεναχωριέσαι γι’ αυτό …λίγο!
Βέβαια είναι και μερικές φορές που ούτε εσύ ο ίδιος ξέρεις αν είπες κάτι στ’ αλήθεια ή ειρωνευόσουν.
Μπέρδεμα.
Στην τελική, όμως, δεν σε απασχολεί ιδιαίτερα τι λένε όλοι οι υπόλοιποι, γιατί ξέρεις ότι είσαι ο πιο αστείος άνθρωπος που έχουν συναντήσει.
Απλά δεν έχουν εκτιμήσει το ταλέντο σου …ακόμα!
Eirini Li της neopolis.gr