Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Άλλοτε είναι γλυκός και άλλοτε είναι παθιασμένος και άγριος. Εγώ στα 57 μου χρόνια ερωτεύτηκα τόσο που δε φανταζόμουν ποτέ πως θα μπορούσα.
Όλα άρχισαν όταν ο γιος μου έφερε τη τότε κοπέλα του και νυν γυναίκα του στο σπίτι για να την γνωρίσουμε εγώ και η γυναίκα μου.
Με το που άνοιξε η πόρτα και την είδα ο τόπος έλαμψε… Εκείνη τη στιγμή αντίκρισα το πιο όμορφο πλάσμα του κόσμου.
Όλο το βράδυ δεν έκανα τίποτα άλλο από το να την κοιτάω.
Κανένας δε φαντάστηκε πως θα ξετρελαινόμουν με μια κοπέλα τόσο νεότερη μου και πόσο μάλλον με την αγαπημένη του γιου μου.
Ο καιρός περνούσε και εκείνη έμπαινε όλο και περισσότερο στις ζωές όλων μας χάρη στη σχέση της με τον γιο μου.
Προσπαθούσα με κάθε τρόπο να βρίσκομαι κοντά της να την κοιτάω και να την αισθάνομαι στον ίδιο χώρο.
Από εκεί που βαριόμουν αφόρητα τα κυριακάτικα τραπέζια που οργάνωνε η γυναίκα μου, για να βλέπει τον μονάκριβο γιο της, ξαφνικά τα λάτρεψα.
Ένα βλέμμα της και μια κουβέντα της με έκαναν να νιώθω ξανά σαν ερωτευμένος έφηβος.
Ώσπου εκείνη και ο γιος μου πήραν την απόφαση να παντρευτούν και να ενώσουν για πάντα τις ζωές όλων μας.
Με αυτό το γάμο θα την είχα κοντά μου για πάντα. Δε με νοιάζει που είναι γυναίκα του γιου μου και αγαπάει εκείνον.
Εμένα το μόνο που με νοιάζει είναι να τη κοιτάζω και να παίρνω ζωή από εκείνη. Τον μεγαλύτερο και παντοτινά ανεκπλήρωτο ερωτά μου.