Το έθιμο ξεκίνησε το 1936 όταν ο προπολεμικός δήμαρχος Κώστα Κοτζιάς άφησε στα πόδια ενός τροχονόμου το δώρο του για την Πρωτοχρονιά , το οποίο ήταν δύο γαλοπούλες.
Το έθιμο συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια μετά, με υποχρεωτική διακοπή στα χρόνια της Κατοχής.
Πριν μπουν τα φανάρια στους δρόμους, υπήρχαν τροχονόμοι μέσα σε κουβούκλια οι οποίοι ρύθμιζαν την κυκλοφορία (μερικές φορές με άμεσο κίνδυνο της ζωής του!). Το έθιμο λοιπόν των δώρων τις ημέρες των γιορτών δεν σταμάτησε στις γαλοπούλες.
Σύντομα, τις επόμενες χρονιές, άρχισαν να συγκεντρώνονται διάφορα άλλα δώρα από εταιρείες, οι οποίες το χρησιμοποιούσαν σαν μορφή διαφήμισης. Τα δώρα αυτά ήταν τρόφιμα, ποτά, τόπια υφάσματος (!), ηλεκτρικές συσκευές, μέχρι και τσουβάλια μωσαϊκού, ζεμπίλια με ανθρακίτη, πλακάκια και μάρμαρα, στρώματα (!) και άλλα πολλά.
Μερικές φορές τα δώρα ήταν τόσα πολλά, που ο τροχονόμος μόλις και φαινόταν μέσα από αυτά.
Ο πιο γνωστός τροχονόμος σε κουβούκλιο ήταν ο τροχονόμος της πλατείας της Κηφισιάς, ο οποίος ήταν σήμα κατατεθέν όταν κάποιος ήθελε να δώσει στίγμα κατεύθυνσης.
Το έθιμο αυτό σιγά-σιγά σταμάτησε με την τοποθέτηση των φαναριών, τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους ως « Σταμάτης και Γρηγόρης».