Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
1970Τα χρυσά μύδια και όχι τα πιράνχας είναι τα πιο θανατηφόρα πλάσματα...

Τα χρυσά μύδια και όχι τα πιράνχας είναι τα πιο θανατηφόρα πλάσματα του Αμαζονίου

Τα χρυσά μύδια, είναι ένα είδος πλασμάτων που υπάρχει στις ακτές του ποταμού του Αμαζονίου. Αν και δε δείχνουν επικίνδυνα, είναι μια τεράστια απειλή.

Έφτασαν πρώτη φορά στην Αμερική τη δεκαετία του 1990, από τα κινεζικά πλοία. Σε μια δεκαετία, ο πληθυσμός τους αυξήθηκε τόσο, που φάνηκε να εισβάλουν πλήρως στα νερά του Αμαζονίου. Χωρίς φυσικά αρπακτικά, τα μύδια κάνουν μόνο 3 πράγματα: τρέφονται, κοιμούνται και ζευγαρώνουν.

Τα χρυσά μύδια είναι μια μεγάλη απειλή για τα νερά του Αμαζονίουc4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 41

Ozy.com

Από την άφιξή του στον Αμαζόνιο, το χρυσό μύδι έχει ήδη μεταβάλει το περιβάλλον του ποταμού και σκοτώσει μερικούς από τους κατοίκους του. Η ύπαρξή του είναι επιζήμια για τον ποταμό, ο οποίος φιλοξενεί τα πιο πολυάριθμα είδη ψαριών γλυκού νερού στον κόσμο.

Η Βραζιλιάνα βιολόγος Μαρσέλα Ουλιάνο ντα Σίλβα, μελετάει για να σώσει τα νερά του Αμαζονίου από τα χρυσά μύδια.c81e728d9d4c2f636f067f89cc14862c 37

Ozy.com

Η ίδια περιγράφει τον συγκεκριμένο ποταμό ως «πολύτιμο». Δεδομένου ότι τα χρυσά μύδια έχουν αρχίσει να φράσσουν σωλήνες εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής στην περιοχή, οι απώλειες υπολογίζονται σε τουλάχιστον 20.000 δολάρια την ημέρα.

Η προσέγγιση της βιολόγου ώστε να τα σταματήσει από το να κάνουν περισσότερες ζημιές, θεωρείται αμφισβητούμενη από ορισμένους στον τομέα της. Αντί να εισάγει αρπακτικά στο περιβάλλον, ψεκάζει με χλώριο και άλλες χημικές ουσίες ή ζητά να γίνουν αλλαγές πολιτικής. Στρέφεται στην αλληλουχία του DNA και στοχεύει στα γονίδια και τον τρόπο που δρουν.

Τα χρυσά μύδια του Αμαζονίου, κάνουν μόνο 3 πράγματα: τρέφονται, κοιμούνται και ζευγαρώνουν.eccbc87e4b5ce2fe28308fd9f2a7baf3

Times Gazette

Στόχος της ντα Σίλβα, είναι να εγχύσει στα μύδια μόρια με επεμβατικό RNA που θα αναγνωρίζουν και θα απενεργοποιούν μόνο τα γονίδια επιβίωσης των χρυσών μυδιών. Τα μύδια που θα τροποποιηθούν στα εργαστήρια, θα απελευθερωθούν στη φύση και θα αναπαραχθούν, ώστε οι μελλοντικές γενιές του είδους να μη μεταφέρουν τα εν λόγω γονίδια.

Μόνο πρόσφατα έγινε φθηνή και φιλική προς τον χρήστη η αλληλούχιση του DNA, για να χρησιμοποιηθεί ενάντια στα παρεμβατικά είδη. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν πως είναι δυνατό για τα γονίδια των τροποποιημένων εργαστηριακών μυδιών, να αλλάξουν περαιτέρω όταν εισαχθούν στην άγρια φύση. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Η βιολόγος ντα Σίλβα δήλωσε: «Κάθε μέρα ανησυχώ, αλλά πρέπει να ζω με την αγωνία. Διαφορετικά, δεν πρόκειται να γίνουν σπουδαία πράγματα… Δεν μπορείτε να είστε ασφαλείς. Πρέπει να πάρετε ρίσκα.»

Δείτε περισσότερα για το έργο της βιολόγου, στο παρακάτω βίντεο.



Τα πιο σημαντικά