Από τη στιγμή που πηγαίνουμε στην Α΄ Δημοτικού ο προορισμός μας είναι και μοναδικός. Οι Πανελλήνιες.
Σε όλη τη διάρκεια των σχολικών μας χρόνων ο σκοπός είναι αυτός. Ένας σκοπός που για να τον πετύχεις χρειάζεσαι αρκετή δουλειά. Όταν είσαι στο Γυμνάσιο ξεκινάς σιγά-σιγά να αποφασίζεις τι σου αρέσει περισσότερο. Και όταν πια φτάσεις στο Λύκειο υποτίθεται πως πρέπει να είσαι κατασταλαγμένος με το τι θέλεις να ακολουθήσεις γιατί στη Β΄ Λυκείου πρέπει να πάρεις κατεύθυνση.
16 χρονών παιδιά, που ακόμα δεν έχουμε καν αποφασίσει ποιο είναι το αγαπημένο μας φαγητό, πρέπει να αποφασίσουμε με τι θα ασχοληθούμε στη ζωή μας. Καλούμαστε στα 17-18 να πάρουμε αποφάσεις για το τι θα είναι αυτό που θα κάνουμε στη ζωή μας, θα μας αρέσει και θα το κάνουμε για τουλάχιστον 30 χρόνια.
Και αφού έχουμε κατεύθυνση και φτάσουμε στη Γ΄ Λυκείου αρχίζει ένας πραγματικός Γολγοθάς. Και όταν περάσει όλο αυτό και το δεις αποστασιοποιημένος/η από τα πράγματα, αντιλαμβάνεσαι πως οι Πανελλήνιες είναι μία από χειρότερες εμπειρίες της ζωής μας. Γιατί;
1. Γιατί διαβάζουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ
2. Όταν δε διαβάζουμε στο σπίτι ξημεροβραδιαζόμαστε στα φροντιστήρια που από κάποια στιγμή και μετά γίνονται δεύτερο σπίτι μας
3. Γιατί είμαστε μπερδεμένοι με όλες αυτές τις σχολές που υπάρχουν και κάθε μέρα μαθαίνουμε και από μια καινούργια
4. Γιατί έχουμε κόψει σχεδόν όλες τις δραστηριότητες που κάναμε πριν για να αφοσιωθούμε στο διάβασμα
5. Γιατί όταν συναντάμε κάποιον μας ρωτάει “Πώς πάει το διάβασμα” λες κι εμείς όλη μέρα θέλουμε να έχουμε να έχουμε το μυαλό μας στα αρχαία και τα μαθηματικά
6. Γιατί δεν ξέρουμε σε ποια σχολή θέλουμε να μπούμε
7. Ή γιατί ξέρουμε και σκεφτόμαστε πως στο καλό θα μαζέψουμε όλα αυτά τα μόρια που χρειάζονται
8. Γιατί ακόμα και με τους φίλους μας όταν μιλάμε στο τηλέφωνο λύνουμε ασκήσεις
9. Γιατί καμιά φορά την ώρα των διαλειμμάτων στο σχολείο, διαβάζουμε ή λύνουμε ασκήσεις για το φροντιστήριο που δεν προλάβαμε να κάνουμε
10. Γιατί ξυπνάμε στις 7 το πρωί και κοιμόμαστε στις 2 το βράδυ από το διάβασμα
11. Γιατί αυτές οι δύο εβδομάδες που διαρκούν οι Πανελλήνιες σου φαίνονται αιώνας
12. Γιατί έξω από το σχολείο είναι μαζεμένοι όλοι οι γονείς (που είναι περισσότερο από εμάς αγχωμένοι) σα να πηγαίνουμε πρώτη μέρα στο σχολείο.
13. Γιατί όταν ανεβαίνεις τα σκαλιά του σχολείου για να πας να γράψεις νιώθεις και λίγο σαν πρόβατο που το πάνε για σφαγή
14. Και γιατί όταν βγαίνεις περιμένουν όλοι να τους πεις τι έχεις γράψει κι εσύ φοβάσαι να ακούσεις πως ίσως έχεις κάνει λάθος
15. Γιατί όλοι ξέρουν πότε ανεβοκατεβαίνουν τα μόρια και ποτέ δεν πέφτουν μέσα
16. Γιατί όταν βγαίνουν, επιτέλους, τα μόρια και έχεις αποτύχει κλαις ασταμάτητα και νιώθεις άχρηστος
17. Γιατί όταν σκέφτεσαι πως πρέπει να ξαναδώσεις Πανελλήνιες σε πιάνει κρύος ιδρώτας
18. Γιατί στενοχωριέσαι που (πιστεύεις) απογοήτευσες γονείς, συγγενείς και φίλους που δεν πέρασες εκεί που ήθελες
19. Γιατί ζηλεύεις που οι κολλητοί σου πέρασαν εκεί που ήθελαν κι εσύ όχι
20. Γιατί δεν ξέρεις καν ποιες σχολές πρέπει να δηλώσεις όταν κάνεις μηχανογραφικό και αφήνεσαι στα χέρια των καθηγητών του φροντιστηρίου
Αλλά…
+++ Όταν καταφέρεις και περάσεις εκεί που θέλεις νιώθεις πιο χαρούμενος κι ευτυχισμένος από ποτέ!
+++ Σου κάνουν όλοι, όλα τα χατίρια!
από την Αλεξάνδρα Καϊμένου του neopolis.gr